MüzminBekar
New member
Yöneticilik, tahminen de pekoldukça kimsenin hayallerini süsleyen bir makamdır. Herkes, sizin önünüze çıkarken ceketinin düğmelerini ilikleyecek, yavaşça büzülecek. Siz o yanınıza işi için gelen kişinin bu durumundan egonuzu güzelce tatmin edeceksiniz. Natürel bu söylemiş olduklerim, herkes için değil; gurur duyduğumuz, kendi benliğini ve egosunu hiçe sayarak çalışanlar için değil. Onların etrafındakiler, inşallah onlara gereken pahası veriyorlardır. Suistimal etmiyorlardır.
İşte, yöneticilik burada başlıyor. Ortadaki farkı ayırdedebilme maharet ve iç görüsüne sahip olmak. İnsani pahalarla münasebetleriniz burada başlıyor. Beşere, insan üzere kıymet verirseniz SİZ yükselirsiniz.
Empati yapmayı bilmek ve bunu gerçekten ruhunda hissedebilmek epey değerli. Empati yapmak, kendisini karşı tarafın yerine koyarak, olaylara ve durumlara onun penceresinden bakabilmektir.
Empati, günümüzde hayli kullanılan, lakin birden fazla kimsenin uygulamayı aklına bile getirmediği bir kavram.
Yöneticilik, işlerin yalnızca buyruklarla yürümediği, insanların ruhlarıyla bağlantıya geçerek, insani bağlantılarla, işinizi daha uygun sonuçlandırabileceğinizi gördüğünüz bir pozisyondur.
O, bir türlü terkedemediğiniz koltuklarda pekala daha verimli, etrafında çalışanlarına huzur vererek çalışacak yöneticiler oturabilir.
Yönettiğinizi zannediyorsunuz. Arkanızı dönünce, herkes vicdanı ile başbaşa kalmış. Koltuğunuzda otururken, ardınızdan önünüzden dolaşan şakşakçılar, ondan sonrasında sizi nasıl anacaklar? Değerli olan bu… Bıraktığınız iz hiç silinmesin diye gayret gösterenler mi olacak; yoksa koltuğunuzdan indiğiniz, indirildiğiniz vakit ardınızdan teneke mi çalınacak?
Yöneticilik, çalışanla çalışmayanın ayırdedilebildiği bir makamdır. Âlâ çalışan kesinlikle FARKEDİLMELİDİR. Elmalarla armutlara tıpkı davranışta bulunursanız; muvaffakiyet ismine ilerleme kaydedemezsiniz. Motivasyon diye birşey bekleyemezsiniz. Hedef neydi pekala?
Okullarda yöneticilik, müdürlük yapmak pekoldukca kişinin geleceğini çizer. Yönetici pozisyonundaki kişinin ruh sıhhati, hayata hazırlanan beyinleri her istikameti ile etkilediğinden kıymetlidir. Okul müdürü, bir daha sınıfın idaresini sağlayan öğretmenleri direkt tesirler.
Okula sabah sabah hudut bozarak, bağırarak başlayan müdürler var. Müdürün gerginliği ile öğretmenler gerilmekte, çocuklar ve gençler motivasyon yok olarak güne başlamaktadırlar. Bilhassa hafta sonunun ertesinde bayrak merasiminde azarlanmadan haftaya başlamak neredeyse mümkün olmamaktadır.
Ya da şahsi olumsuz hislerin esiri olarak etrafına tüm negativizmini yansıtmaktadır. Kin, nefret, kıskançlık, haset, menfaat, kompleks üzere özellikleri taşıyan yöneticilerle olağan şartlarda çalışılamayacağı açıktır.
Eğitim yuvalarında müdürler, pedagojik eğitim almış olanlar bunu yapıyorsa öbür kesimlerde yönetici olanları düşünmek istemiyorum. Çocuk ve gençler toplumun epey etkin bir kısmını oluşturuyorlar, tecrübesizler; fakat kimi hassas noktalarına itina gösterildiğinde ve küme psikolojisi güzel kullanıldığında pekoldukça şey çözümlenebilir.
Burada okul müdürünün öğretmenleri ile güzel ve sağlıklı bağlantısının kıymeti yadsınamaz. Okul müdürü tek başına hiç bir vakit kâfi olamaz. Okul müdüründen kâfi ilgi ve takviyesi görmeyen öğretmen dersi bitince çantasını alıp, çıkar sarfiyat. Müdürünü ardında hisseden öğretmen tahlilin kesimi olmak için çalışır. Öğretmen ekseriyetle manevi haz ile çalışır. Onun bu hazzını güzel değerlendirebilen müdür, pekoldukca bedel üretebilir.
Bu niçinledir ki yapılacak şeylerden bir tanesi ve değerlisi YÖNETİCİLERE RUHSAL TAKVİYE tir.
ÖZNUR SİMAV-PEDAGOG
AİLE-İLETİŞİM DANIŞMANI
İşte, yöneticilik burada başlıyor. Ortadaki farkı ayırdedebilme maharet ve iç görüsüne sahip olmak. İnsani pahalarla münasebetleriniz burada başlıyor. Beşere, insan üzere kıymet verirseniz SİZ yükselirsiniz.
Empati yapmayı bilmek ve bunu gerçekten ruhunda hissedebilmek epey değerli. Empati yapmak, kendisini karşı tarafın yerine koyarak, olaylara ve durumlara onun penceresinden bakabilmektir.
Empati, günümüzde hayli kullanılan, lakin birden fazla kimsenin uygulamayı aklına bile getirmediği bir kavram.
Yöneticilik, işlerin yalnızca buyruklarla yürümediği, insanların ruhlarıyla bağlantıya geçerek, insani bağlantılarla, işinizi daha uygun sonuçlandırabileceğinizi gördüğünüz bir pozisyondur.
O, bir türlü terkedemediğiniz koltuklarda pekala daha verimli, etrafında çalışanlarına huzur vererek çalışacak yöneticiler oturabilir.
Yönettiğinizi zannediyorsunuz. Arkanızı dönünce, herkes vicdanı ile başbaşa kalmış. Koltuğunuzda otururken, ardınızdan önünüzden dolaşan şakşakçılar, ondan sonrasında sizi nasıl anacaklar? Değerli olan bu… Bıraktığınız iz hiç silinmesin diye gayret gösterenler mi olacak; yoksa koltuğunuzdan indiğiniz, indirildiğiniz vakit ardınızdan teneke mi çalınacak?
Yöneticilik, çalışanla çalışmayanın ayırdedilebildiği bir makamdır. Âlâ çalışan kesinlikle FARKEDİLMELİDİR. Elmalarla armutlara tıpkı davranışta bulunursanız; muvaffakiyet ismine ilerleme kaydedemezsiniz. Motivasyon diye birşey bekleyemezsiniz. Hedef neydi pekala?
Okullarda yöneticilik, müdürlük yapmak pekoldukca kişinin geleceğini çizer. Yönetici pozisyonundaki kişinin ruh sıhhati, hayata hazırlanan beyinleri her istikameti ile etkilediğinden kıymetlidir. Okul müdürü, bir daha sınıfın idaresini sağlayan öğretmenleri direkt tesirler.
Okula sabah sabah hudut bozarak, bağırarak başlayan müdürler var. Müdürün gerginliği ile öğretmenler gerilmekte, çocuklar ve gençler motivasyon yok olarak güne başlamaktadırlar. Bilhassa hafta sonunun ertesinde bayrak merasiminde azarlanmadan haftaya başlamak neredeyse mümkün olmamaktadır.
Ya da şahsi olumsuz hislerin esiri olarak etrafına tüm negativizmini yansıtmaktadır. Kin, nefret, kıskançlık, haset, menfaat, kompleks üzere özellikleri taşıyan yöneticilerle olağan şartlarda çalışılamayacağı açıktır.
Eğitim yuvalarında müdürler, pedagojik eğitim almış olanlar bunu yapıyorsa öbür kesimlerde yönetici olanları düşünmek istemiyorum. Çocuk ve gençler toplumun epey etkin bir kısmını oluşturuyorlar, tecrübesizler; fakat kimi hassas noktalarına itina gösterildiğinde ve küme psikolojisi güzel kullanıldığında pekoldukça şey çözümlenebilir.
Burada okul müdürünün öğretmenleri ile güzel ve sağlıklı bağlantısının kıymeti yadsınamaz. Okul müdürü tek başına hiç bir vakit kâfi olamaz. Okul müdüründen kâfi ilgi ve takviyesi görmeyen öğretmen dersi bitince çantasını alıp, çıkar sarfiyat. Müdürünü ardında hisseden öğretmen tahlilin kesimi olmak için çalışır. Öğretmen ekseriyetle manevi haz ile çalışır. Onun bu hazzını güzel değerlendirebilen müdür, pekoldukca bedel üretebilir.
Bu niçinledir ki yapılacak şeylerden bir tanesi ve değerlisi YÖNETİCİLERE RUHSAL TAKVİYE tir.
ÖZNUR SİMAV-PEDAGOG
AİLE-İLETİŞİM DANIŞMANI