FreeDoom
New member
New York City, salgın sırasında kaybedilen tüm işleri geri kazanmaya yaklaşırken, şehrin ekonomik motoru olan Manhattan, çok daha az cesaret verici bir dönüm noktası oldu. Şu anda ülkedeki herhangi bir büyük ilçe arasında en büyük gelir açığına sahip.
Yoksulluğun yanı sıra lüks bir hayat yaşama becerisiyle de nam salmış bir şehirde bile büyüyen uçurum dikkat çekici. Bu ayın başlarında açıklanan 2022 nüfus sayımı verilerine göre, Manhattan sakinlerinin en zengin beşte birinin ortalama hane geliri 545.549 dolar oldu; bu, en alttaki yüzde 20’lik kesimin ortalama 10.259 dolar kazandığından 53 kat fazla. Demografik veri şirketi Social Explorer, The Times’ın verilerini analiz etti.
Social Explorer başkanı Andrew Beveridge, “Bu şaşırtıcı derecede eşitsiz” dedi. “Bu, birçok gelişmekte olan ülkeden daha geniş bir fark” ve verilerin ilk açıklandığı 2006 yılından bu yana Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en büyük fark. Bronx ve Brooklyn de gelir eşitsizliği açısından ülkedeki ilk 10 ilçe arasında yer aldı.
Bunlar, şehrin salgından dengesiz bir şekilde toparlandığının altını çizen en son veriler. Ücretler şehir genelinde arttı, ancak özellikle zenginler için. İşler geri dönüyor ancak birçoğu düşük ücretli pozisyonlarda. İşsizlik düştü ancak siyahi ve Hispanik New Yorklular için hala önemli ölçüde yüksek. Karışık sinyaller büyüyen bir ayrılığın altını çiziyor: Şehir toparlanıyor ama sakinlerinin çoğu iyileşmiyor.
New School’un New York Şehir İşleri Merkezi ekonomik ve mali politika direktörü James Parrott, “Hala 2019’a göre çok daha kötü durumdayız” dedi.
Konut ve Kentsel Gelişim Bakanlığı’na göre, New York City’deki toplu konut sakinlerinin yaklaşık yüzde 20’si 10.000 dolardan az kazandıklarını bildirdi.
Orta gelirli New Yorklular da mücadele ediyor. Sosyal hizmet görevlisi olan eşiyle birlikte yaşadığı Güney Bronx’ta temizlik işçisi ve toplu konut sakini olan 50 yaşındaki Roger Gunning, “Saatte 22 dolar kazanıyorum ve hâlâ New York’ta tek başıma hayatta kalamıyorum” dedi. Meslektaşlarından birkaçının barınaklarda yaşadığını söyledi.
Orta gelirli New Yorklular salgından bu yana acı çekiyor, Dr. Parrott’a göre, hizmet işlerindeki durgun ücret artışı ve New York’ta ülkenin hemen hemen her yerinden daha fazla daralan perakende gibi kilit sektörlerin yavaş toparlanması nedeniyle.
2019’dan 2022’ye kadar ortalama hane geliri, enflasyona göre ayarlandığında 75.000 doların altına düştü; bu yaklaşık yüzde 7’lik bir düşüş; ulusal düşüş oranının dört katı ve Amerika’nın en büyük şehirleri arasındaki en büyük düşüş. Gelirdeki bir sonraki en büyük düşüş, ortalama hane gelirinin yüzde 5’in biraz üzerinde düşerek 59.000 doların altına düştüğü San Antonio’da yaşandı. En büyük iyileşmeyi gören Phoenix’in ortalama hane geliri yaklaşık yüzde 8 artarak yaklaşık 76.000 dolara yükseldi.
Güneş panelleri kurarak saatte 23 dolar kazanan 21 yaşındaki inşaat işçisi Chino Zeno, maaşının enflasyona ayak uydurmadığını belirtiyor. Artan yiyecek ve benzin fiyatlarını karşılamak ve ailesinin Doğu New York, Brooklyn’deki dairesinin masraflarını karşılamak için yarı zamanlı olarak serbest fotoğrafçı olarak çalışıyor.
Son zam için minnettar olduğunu söyledi – 2021’de inşaat eğitimi almadan önce yarı zamanlı depo işçisi olarak saatte sadece 16 dolar kazanıyordu – ancak ikinci bir iş olmadan bu hala yeterli değil.
“Yüz, yeni 20 dolarlık banknottur” dedi. “Şu anda insanlar için zor.”
New York Şehir İşleri Merkezi tarafından analiz edilen işgücü verilerine göre, artan ücretlerden en çok zaten zengin olanlar yararlanıyor. Geçen yıl ortalama 40.000 dolar kazanan restoran garsonları ve çocuk bakımı çalışanları gibi düşük ücretli çalışanların maaşlarında, 2019’dan 2022’ye kadar her yıl sadece 186 dolarlık enflasyona göre düzeltilmiş bir artış görüldü. Ancak teknoloji ve finans gibi alanlarda ortalama 217.000 dolar kazanan yüksek gelirliler, o yılların her birinde ortalama 5.100 dolar ek gelir artışı elde etti; bu da düşük gelirlilere göre 27 kat daha fazla.
Şehir önemli ilerleme kaydetti. Ağustos ayında işgücüne katılım oranı rekor seviyedeydi ve işsizlik oranı, Mayıs 2020’deki pandemik zirve olan yüzde 21’den daha düşük bir seviyede, yüzde 5,3 oldu. Ancak New York, pandemiden bu yana kaybedilen işleri henüz tam olarak toparlayamadı. Ülkenin büyük bir kısmı bunu zaten yapmış olsa da, kısmen virüsün şehre daha erken ulaşması ve otelcilik ve turizm de dahil olmak üzere işletmelerin daha uzun süre kapalı kalması nedeniyle Dr. Papağan. Kuryelik ve evde sağlık asistanlığı gibi diğer popüler giriş seviyesi işlerde de enflasyon nedeniyle ücretlerde düşüş yaşandı.
Belediye başkanının sözcüsü Charles Lutvak, istihdam artışını istihdamın genişletilmesi ve gençlere yönelik eğitim programları gibi girişimlere bağladı. Yaptığı açıklamada, “Ancak hâlâ yapacak daha çok işimiz var ve her New Yorklu kaliteli, aileyi geçindirebilecek bir işe erişene kadar durmayacağız” dedi.
Dr., pek çok New Yorklu için ücret artışının kısmen, saati 15 dolar olarak belirlenen asgari ücretin 2019’dan bu yana artmaması nedeniyle yavaşladığını söyledi. Papağan. Amerika’nın en büyük on şehrinden beşi bu dönemde asgari ücretlerini ortalama yüzde 25 artırdı ve dördünün asgari ücreti New York City’den daha yüksek.
New York Şehri İstihdam ve Eğitim Koalisyonu’nun genel müdürü Gregory Morris, birçok işçi grubunun saatte 21 dolarlık asgari ücret için bastırdığını, bunun da şehrin ücretleri enflasyona göre ayarlamaması nedeniyle yaşam maliyetinin altında olabileceğini söyledi. İşgücü geliştirme grupları koalisyonu. Gelecek yıl, New York eyaleti asgari ücreti New York metropol bölgesinde saat başına 16 dolara, eyalet genelinde ise 15 dolara çıkaracak. 2027’de asgari ücret enflasyona bağlanacak.
Morris, “Belediye başkanının da işaret ettiği gibi burası çalışan insanların şehri, ama sanırım şimdi soru şu: Hangi çalışan insanlar?” diye sordu.
Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’nda üç çocuk yetiştiren bekar bir anne olan 42 yaşındaki Khadijah Bethea için iş bulmak sorun değil. Saatler geldi.
2020 yılında banka güvenlik görevlisi olarak işini kaybettikten sonra, şehirdeki yemek organizasyonlarında haftanın yedi günü, haftada 70 saate kadar garson olarak çalışmaya başladı.
Saati 25 dolardan fazla ücretle yapılan işin zahmete değer ancak zaman alıcı olduğunu söyledi. “Bir gün kötü bir anksiyete krizi geçirdim. Çocuklarınızla yeterince zaman geçirememekten endişeleniyorsunuz, ben de ‘Başka bir şey bulmam gerekecek’ dedim.”
Bayan Bethea, bu yılın başlarında, kar amacı gütmeyen iki kuruluş olan Henry Street Settlement ve Stacks + Joules tarafından yürütülen 14 haftalık bir iş eğitimi programına kaydoldu. Ücretsiz program, düşük gelirli iş arayanların büyük binalar için ısıtma ve havalandırma sistemi yönetiminde iş bulmalarına yardımcı oluyor.
Mayıs ayında mezun oldu ve şu anda saat başına 20 dolar (garsonlukta kazandığından daha az) ödediği farklı bir eğitim programında bulunuyor ancak profesyonel olarak gelişme ve birkaç gün işten ayrılıp uzaktan çalışma fırsatına sahip. Halen haftada yaklaşık dört catering işi üzerinde çalışıyor.
St. Nicks tarafından yürütülen altı aylık bir istihdam programı olan YouthBuild’ın program direktörü Anisee Alves-Willis, iş arayanlar için büyük bir ikilemin, yeni beceriler öğrenmeye zaman ayırmanın özellikle New York gibi pahalı bir şehirde maliyetli olabilmesi olduğunu söyledi. Alliance, kar amacı gütmeyen bir toplum hizmeti grubu.
Zaman taahhüdü, burslar dahil olsa bile pek çok düşük ve orta gelirli işçinin karşılayamayacağı bir lüks.
2021 yılında Dominik Cumhuriyeti’nden Manhattan’daki Washington Heights’a taşınan güzellik uzmanı Angelita Mendez (35), geçen yıl kar amacı gütmeyen bir kuruluştan ücretsiz İngilizce dersleri almaya başladı.
Faturalar birikmeye başladığında kursun ancak yarısına kadar gelebildi; annesiyle paylaştığı ayda 1.600 dolar kira, bir güzellik salonunda kabin kiralamak için ödediği ayda 1.100 dolar ve artan yiyecek masrafları. onun iki çocuğu. Haftada yaklaşık 600 dolar, yılda yaklaşık 31.000 dolar kazanıyor.
İspanyolca “Dürüst olmak gerekirse buna zamanım yok” dedi ama bir gün sınıfa dönmeyi, İngilizcede ustalaşmayı ve becerilerini kozmetoloji eğitimi almak için kullanmayı umuyor.
Yeni keşfettiği yetenekleri onu nereye götürecekti?
Muhtemelen New Jersey’dir, dedi; daha ucuz olduğu yer.
Ana Ley raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Yoksulluğun yanı sıra lüks bir hayat yaşama becerisiyle de nam salmış bir şehirde bile büyüyen uçurum dikkat çekici. Bu ayın başlarında açıklanan 2022 nüfus sayımı verilerine göre, Manhattan sakinlerinin en zengin beşte birinin ortalama hane geliri 545.549 dolar oldu; bu, en alttaki yüzde 20’lik kesimin ortalama 10.259 dolar kazandığından 53 kat fazla. Demografik veri şirketi Social Explorer, The Times’ın verilerini analiz etti.
Social Explorer başkanı Andrew Beveridge, “Bu şaşırtıcı derecede eşitsiz” dedi. “Bu, birçok gelişmekte olan ülkeden daha geniş bir fark” ve verilerin ilk açıklandığı 2006 yılından bu yana Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en büyük fark. Bronx ve Brooklyn de gelir eşitsizliği açısından ülkedeki ilk 10 ilçe arasında yer aldı.
Bunlar, şehrin salgından dengesiz bir şekilde toparlandığının altını çizen en son veriler. Ücretler şehir genelinde arttı, ancak özellikle zenginler için. İşler geri dönüyor ancak birçoğu düşük ücretli pozisyonlarda. İşsizlik düştü ancak siyahi ve Hispanik New Yorklular için hala önemli ölçüde yüksek. Karışık sinyaller büyüyen bir ayrılığın altını çiziyor: Şehir toparlanıyor ama sakinlerinin çoğu iyileşmiyor.
New School’un New York Şehir İşleri Merkezi ekonomik ve mali politika direktörü James Parrott, “Hala 2019’a göre çok daha kötü durumdayız” dedi.
Konut ve Kentsel Gelişim Bakanlığı’na göre, New York City’deki toplu konut sakinlerinin yaklaşık yüzde 20’si 10.000 dolardan az kazandıklarını bildirdi.
Orta gelirli New Yorklular da mücadele ediyor. Sosyal hizmet görevlisi olan eşiyle birlikte yaşadığı Güney Bronx’ta temizlik işçisi ve toplu konut sakini olan 50 yaşındaki Roger Gunning, “Saatte 22 dolar kazanıyorum ve hâlâ New York’ta tek başıma hayatta kalamıyorum” dedi. Meslektaşlarından birkaçının barınaklarda yaşadığını söyledi.
Orta gelirli New Yorklular salgından bu yana acı çekiyor, Dr. Parrott’a göre, hizmet işlerindeki durgun ücret artışı ve New York’ta ülkenin hemen hemen her yerinden daha fazla daralan perakende gibi kilit sektörlerin yavaş toparlanması nedeniyle.
2019’dan 2022’ye kadar ortalama hane geliri, enflasyona göre ayarlandığında 75.000 doların altına düştü; bu yaklaşık yüzde 7’lik bir düşüş; ulusal düşüş oranının dört katı ve Amerika’nın en büyük şehirleri arasındaki en büyük düşüş. Gelirdeki bir sonraki en büyük düşüş, ortalama hane gelirinin yüzde 5’in biraz üzerinde düşerek 59.000 doların altına düştüğü San Antonio’da yaşandı. En büyük iyileşmeyi gören Phoenix’in ortalama hane geliri yaklaşık yüzde 8 artarak yaklaşık 76.000 dolara yükseldi.
Güneş panelleri kurarak saatte 23 dolar kazanan 21 yaşındaki inşaat işçisi Chino Zeno, maaşının enflasyona ayak uydurmadığını belirtiyor. Artan yiyecek ve benzin fiyatlarını karşılamak ve ailesinin Doğu New York, Brooklyn’deki dairesinin masraflarını karşılamak için yarı zamanlı olarak serbest fotoğrafçı olarak çalışıyor.
Son zam için minnettar olduğunu söyledi – 2021’de inşaat eğitimi almadan önce yarı zamanlı depo işçisi olarak saatte sadece 16 dolar kazanıyordu – ancak ikinci bir iş olmadan bu hala yeterli değil.
“Yüz, yeni 20 dolarlık banknottur” dedi. “Şu anda insanlar için zor.”
New York Şehir İşleri Merkezi tarafından analiz edilen işgücü verilerine göre, artan ücretlerden en çok zaten zengin olanlar yararlanıyor. Geçen yıl ortalama 40.000 dolar kazanan restoran garsonları ve çocuk bakımı çalışanları gibi düşük ücretli çalışanların maaşlarında, 2019’dan 2022’ye kadar her yıl sadece 186 dolarlık enflasyona göre düzeltilmiş bir artış görüldü. Ancak teknoloji ve finans gibi alanlarda ortalama 217.000 dolar kazanan yüksek gelirliler, o yılların her birinde ortalama 5.100 dolar ek gelir artışı elde etti; bu da düşük gelirlilere göre 27 kat daha fazla.
Şehir önemli ilerleme kaydetti. Ağustos ayında işgücüne katılım oranı rekor seviyedeydi ve işsizlik oranı, Mayıs 2020’deki pandemik zirve olan yüzde 21’den daha düşük bir seviyede, yüzde 5,3 oldu. Ancak New York, pandemiden bu yana kaybedilen işleri henüz tam olarak toparlayamadı. Ülkenin büyük bir kısmı bunu zaten yapmış olsa da, kısmen virüsün şehre daha erken ulaşması ve otelcilik ve turizm de dahil olmak üzere işletmelerin daha uzun süre kapalı kalması nedeniyle Dr. Papağan. Kuryelik ve evde sağlık asistanlığı gibi diğer popüler giriş seviyesi işlerde de enflasyon nedeniyle ücretlerde düşüş yaşandı.
Belediye başkanının sözcüsü Charles Lutvak, istihdam artışını istihdamın genişletilmesi ve gençlere yönelik eğitim programları gibi girişimlere bağladı. Yaptığı açıklamada, “Ancak hâlâ yapacak daha çok işimiz var ve her New Yorklu kaliteli, aileyi geçindirebilecek bir işe erişene kadar durmayacağız” dedi.
Dr., pek çok New Yorklu için ücret artışının kısmen, saati 15 dolar olarak belirlenen asgari ücretin 2019’dan bu yana artmaması nedeniyle yavaşladığını söyledi. Papağan. Amerika’nın en büyük on şehrinden beşi bu dönemde asgari ücretlerini ortalama yüzde 25 artırdı ve dördünün asgari ücreti New York City’den daha yüksek.
New York Şehri İstihdam ve Eğitim Koalisyonu’nun genel müdürü Gregory Morris, birçok işçi grubunun saatte 21 dolarlık asgari ücret için bastırdığını, bunun da şehrin ücretleri enflasyona göre ayarlamaması nedeniyle yaşam maliyetinin altında olabileceğini söyledi. İşgücü geliştirme grupları koalisyonu. Gelecek yıl, New York eyaleti asgari ücreti New York metropol bölgesinde saat başına 16 dolara, eyalet genelinde ise 15 dolara çıkaracak. 2027’de asgari ücret enflasyona bağlanacak.
Morris, “Belediye başkanının da işaret ettiği gibi burası çalışan insanların şehri, ama sanırım şimdi soru şu: Hangi çalışan insanlar?” diye sordu.
Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’nda üç çocuk yetiştiren bekar bir anne olan 42 yaşındaki Khadijah Bethea için iş bulmak sorun değil. Saatler geldi.
2020 yılında banka güvenlik görevlisi olarak işini kaybettikten sonra, şehirdeki yemek organizasyonlarında haftanın yedi günü, haftada 70 saate kadar garson olarak çalışmaya başladı.
Saati 25 dolardan fazla ücretle yapılan işin zahmete değer ancak zaman alıcı olduğunu söyledi. “Bir gün kötü bir anksiyete krizi geçirdim. Çocuklarınızla yeterince zaman geçirememekten endişeleniyorsunuz, ben de ‘Başka bir şey bulmam gerekecek’ dedim.”
Bayan Bethea, bu yılın başlarında, kar amacı gütmeyen iki kuruluş olan Henry Street Settlement ve Stacks + Joules tarafından yürütülen 14 haftalık bir iş eğitimi programına kaydoldu. Ücretsiz program, düşük gelirli iş arayanların büyük binalar için ısıtma ve havalandırma sistemi yönetiminde iş bulmalarına yardımcı oluyor.
Mayıs ayında mezun oldu ve şu anda saat başına 20 dolar (garsonlukta kazandığından daha az) ödediği farklı bir eğitim programında bulunuyor ancak profesyonel olarak gelişme ve birkaç gün işten ayrılıp uzaktan çalışma fırsatına sahip. Halen haftada yaklaşık dört catering işi üzerinde çalışıyor.
St. Nicks tarafından yürütülen altı aylık bir istihdam programı olan YouthBuild’ın program direktörü Anisee Alves-Willis, iş arayanlar için büyük bir ikilemin, yeni beceriler öğrenmeye zaman ayırmanın özellikle New York gibi pahalı bir şehirde maliyetli olabilmesi olduğunu söyledi. Alliance, kar amacı gütmeyen bir toplum hizmeti grubu.
Zaman taahhüdü, burslar dahil olsa bile pek çok düşük ve orta gelirli işçinin karşılayamayacağı bir lüks.
2021 yılında Dominik Cumhuriyeti’nden Manhattan’daki Washington Heights’a taşınan güzellik uzmanı Angelita Mendez (35), geçen yıl kar amacı gütmeyen bir kuruluştan ücretsiz İngilizce dersleri almaya başladı.
Faturalar birikmeye başladığında kursun ancak yarısına kadar gelebildi; annesiyle paylaştığı ayda 1.600 dolar kira, bir güzellik salonunda kabin kiralamak için ödediği ayda 1.100 dolar ve artan yiyecek masrafları. onun iki çocuğu. Haftada yaklaşık 600 dolar, yılda yaklaşık 31.000 dolar kazanıyor.
İspanyolca “Dürüst olmak gerekirse buna zamanım yok” dedi ama bir gün sınıfa dönmeyi, İngilizcede ustalaşmayı ve becerilerini kozmetoloji eğitimi almak için kullanmayı umuyor.
Yeni keşfettiği yetenekleri onu nereye götürecekti?
Muhtemelen New Jersey’dir, dedi; daha ucuz olduğu yer.
Ana Ley raporlamaya katkıda bulunmuştur.