MüzminBekar
New member
Çocuğun bir yetişkin tarafınca; cinsel ikaz ve doyum için kullanılması,
fuhuşa zorlanması, pornografi üzere kabahatlerde cinsel nesne olarak kullanılması
cinsel istismardır. Genital bölgeye dokunma, teşhircilik, pornografi, ırza
geçmeye kadar fazlaca geniş yelpazedeki tüm davranışları kapsamaktadır. Cinsel
istismarın kesinlikle şiddet içermesi gerekmez, çocuğun isteğinin olup
olmadığına bakılmaz (Polat, 2000; Nurcombe, 2000).
Diğerleri tarafınca suistimal edilip, cinsel manada berbata kullanılmak; diğerlerinin cinsel yönelimlerine maruz kalma, kendi kabulü olmadan cinsel manada kullanılma çocuk için travmatik bir durumdur. Kabul durumunu çocuğun bilerek isteyerek olması biçiminde düşünmesekte, var iseyılsa bile hukuksal sonuçlarının olduğunu bilmek gerekir.
Cinsel davranışların kabahat olması için gerekli şartlar, istek dışı olması, çocuklara uygulanmasıdır. 15 yaşından küçük çocuğa uygulanan her türlü cinsel niyetli taciz, kanunumuzca yeni düzenleme ile hata olarak kabul edilmiştir. Çocuklarla yakından ilgisi olan öğretmen, bakıcı, akraba üzere bireyler bu hatası işlerse ağırlaştırıcı sebep olarak sayılmıştır.
Cinsel istismarın % 70 i 2-10 yaş ortası çocuklarda görülmektedir.
Çocuk istismarı tanısı için genital muayene yapılır. Çocukla yapılan görüşmelerle uğranan istismarın çocuğun ruhsal durumuna yansıması ve bunu uzmanların değerlendirmesi gerekir. Ayrıyeten ödem, zorlanma bulguları kıymetlendirilir.
Cinsel istismar teşhisinde fizik muayene kıymetlidir. Fizik muayenede sperm örnekleri alınır. Fizikî zorlanma, kızarıklık, ödem olup olmadığına bakılır.
Teşhis koymak için hekim birtakım konulara dikkat etmelidir. Muayene yenidenlanmayacak biçimde bir sefer yapılmalı ve çocuk bunu tekrar yine yaşamamalıdır. Muayene sırasında uygun şartlar sağlanmalıdır. Gerekirse muayene anestezi altında yapılmalıdır.
Muayenede kullanılacak teknikler, oyun, drama, fotoğraf çizimi, kelamlı anlatım olabilir. Çocuğun yaşına ve gelişmenine uygun sözcükler kullanılarak, çocuğun kendini güzel bir biçimde söz etmesini sağlamak gerekir. Çocukla âlâ ve itimada dayalı bir diyalog kurmak gerekir. Çocuğa kendini söz edebileceği samimi bir ortam yaratılmalı ve uygun müddet verilmelidir.
Muayene sırasında çocuk, gerçeklerin yanında hayal eseri anlatımlarda yapabilir. Uzman, gerçeklerle hayali anlatımları vücut lisanına, kullandığı sözcüklere dikkat ederek kıymetlendirir. Çocuk kendine has kelam ve anlatım biçimi kullanıyorsa, baskı altında olup olmadığı hissediliyorsa bu durum dikkate alınmalıdır.
Çoklukla çocuklar, yaşadıklarını söylemek istemezler. Bunun sebebi istismarcının büyük olasılıkla yakın aile etrafından olmasıdır. Çocuk, kendisine inanılmayacağı tasasını duyar. Ailenin kendisini suçlayacağını düşünür, ailesinden korkabilir. Çocuk,ayıp ve saklanması gereken bir durum olarak gorebilir. Konuşmak istemeyen çocuklara fotoğraf çizme, oyun ve drama yoluyla kendilerini tabir etmede ortam yaratılabilir.
Cinsel istismara uğrayan çocuk, içine kapanabilir, suçluluk hissi duyabilir, uykusunda kabus bakılırsabilir, ağlama krizlerine girebilir ya da için için ağlayabilir, uykusunda huzursuz olup, sayıklayabilir, sıçrayabilir.
Cinsel istismara maruz kalan çocukların günlük yaşama adapte olmaları değişiklik gösterir. Burada ailenin tavırları kıymetlidir, suçlayıcı olmamak ve çocuğun yanında olduğunu hissettirmek gerekir. Uzman takviyesi almak değerlidir. Zira aileye gerçek davranış biçimleri kazandırılması, aile ve çocuk içindeki irtibatın sağlıklı biçimde düzenlenmesi için bu takviyeye gereksinim vardır. Çocuğun yaşı, cinsiyeti, gelişim düzeyi, kim ya da kimler tarafınca cinsel istismara uğradığı, etraf şartları, günlük yaşama adaptasyonu tesirler.
Aile, çocuğun günlük yaşama ahengi için ihtimam göstermeli, etraf şartlarını düzenlemeli ve gerekirse uzmanlardan dayanak almalıdır.
ÖZNUR SİMAV- PEDAGOG
Kurucu- aile danışmanı-öğrenci koçu
fuhuşa zorlanması, pornografi üzere kabahatlerde cinsel nesne olarak kullanılması
cinsel istismardır. Genital bölgeye dokunma, teşhircilik, pornografi, ırza
geçmeye kadar fazlaca geniş yelpazedeki tüm davranışları kapsamaktadır. Cinsel
istismarın kesinlikle şiddet içermesi gerekmez, çocuğun isteğinin olup
olmadığına bakılmaz (Polat, 2000; Nurcombe, 2000).
Diğerleri tarafınca suistimal edilip, cinsel manada berbata kullanılmak; diğerlerinin cinsel yönelimlerine maruz kalma, kendi kabulü olmadan cinsel manada kullanılma çocuk için travmatik bir durumdur. Kabul durumunu çocuğun bilerek isteyerek olması biçiminde düşünmesekte, var iseyılsa bile hukuksal sonuçlarının olduğunu bilmek gerekir.
Cinsel davranışların kabahat olması için gerekli şartlar, istek dışı olması, çocuklara uygulanmasıdır. 15 yaşından küçük çocuğa uygulanan her türlü cinsel niyetli taciz, kanunumuzca yeni düzenleme ile hata olarak kabul edilmiştir. Çocuklarla yakından ilgisi olan öğretmen, bakıcı, akraba üzere bireyler bu hatası işlerse ağırlaştırıcı sebep olarak sayılmıştır.
Cinsel istismarın % 70 i 2-10 yaş ortası çocuklarda görülmektedir.
Çocuk istismarı tanısı için genital muayene yapılır. Çocukla yapılan görüşmelerle uğranan istismarın çocuğun ruhsal durumuna yansıması ve bunu uzmanların değerlendirmesi gerekir. Ayrıyeten ödem, zorlanma bulguları kıymetlendirilir.
Cinsel istismar teşhisinde fizik muayene kıymetlidir. Fizik muayenede sperm örnekleri alınır. Fizikî zorlanma, kızarıklık, ödem olup olmadığına bakılır.
Teşhis koymak için hekim birtakım konulara dikkat etmelidir. Muayene yenidenlanmayacak biçimde bir sefer yapılmalı ve çocuk bunu tekrar yine yaşamamalıdır. Muayene sırasında uygun şartlar sağlanmalıdır. Gerekirse muayene anestezi altında yapılmalıdır.
Muayenede kullanılacak teknikler, oyun, drama, fotoğraf çizimi, kelamlı anlatım olabilir. Çocuğun yaşına ve gelişmenine uygun sözcükler kullanılarak, çocuğun kendini güzel bir biçimde söz etmesini sağlamak gerekir. Çocukla âlâ ve itimada dayalı bir diyalog kurmak gerekir. Çocuğa kendini söz edebileceği samimi bir ortam yaratılmalı ve uygun müddet verilmelidir.
Muayene sırasında çocuk, gerçeklerin yanında hayal eseri anlatımlarda yapabilir. Uzman, gerçeklerle hayali anlatımları vücut lisanına, kullandığı sözcüklere dikkat ederek kıymetlendirir. Çocuk kendine has kelam ve anlatım biçimi kullanıyorsa, baskı altında olup olmadığı hissediliyorsa bu durum dikkate alınmalıdır.
Çoklukla çocuklar, yaşadıklarını söylemek istemezler. Bunun sebebi istismarcının büyük olasılıkla yakın aile etrafından olmasıdır. Çocuk, kendisine inanılmayacağı tasasını duyar. Ailenin kendisini suçlayacağını düşünür, ailesinden korkabilir. Çocuk,ayıp ve saklanması gereken bir durum olarak gorebilir. Konuşmak istemeyen çocuklara fotoğraf çizme, oyun ve drama yoluyla kendilerini tabir etmede ortam yaratılabilir.
Cinsel istismara uğrayan çocuk, içine kapanabilir, suçluluk hissi duyabilir, uykusunda kabus bakılırsabilir, ağlama krizlerine girebilir ya da için için ağlayabilir, uykusunda huzursuz olup, sayıklayabilir, sıçrayabilir.
Cinsel istismara maruz kalan çocukların günlük yaşama adapte olmaları değişiklik gösterir. Burada ailenin tavırları kıymetlidir, suçlayıcı olmamak ve çocuğun yanında olduğunu hissettirmek gerekir. Uzman takviyesi almak değerlidir. Zira aileye gerçek davranış biçimleri kazandırılması, aile ve çocuk içindeki irtibatın sağlıklı biçimde düzenlenmesi için bu takviyeye gereksinim vardır. Çocuğun yaşı, cinsiyeti, gelişim düzeyi, kim ya da kimler tarafınca cinsel istismara uğradığı, etraf şartları, günlük yaşama adaptasyonu tesirler.
Aile, çocuğun günlük yaşama ahengi için ihtimam göstermeli, etraf şartlarını düzenlemeli ve gerekirse uzmanlardan dayanak almalıdır.
ÖZNUR SİMAV- PEDAGOG
Kurucu- aile danışmanı-öğrenci koçu