MüzminBekar
New member
Başlığıma yerleştirdiğim ifadeyi tahminen bir epeyce sefer söylemiş olduniz, tahminen diğerlerinden duydunuz.
Burun karıştırma durumu, günlük yaşantımızda, kimsenin görmediği düşünüldüğünde fazlaca sık rastladığımız davranıştır. Bilhassa,trafikte bu duruma sıkça rastlarız. Şayet, şahsa bakıyorsak ve O da görmüşse çabucak vazgeçecektir.
Çocuklarda gördüğümüz buruna parmak sokmak, karıştırmak çeşitli niçinlere dayalı olabilir. Öncelikle 2-3 yaşlarında görüldüğünde kendisini, organlarını ve özelliklerini tanımak emelli olduğunu düşündürür. 6-7 aylarda bebeğin ayaklarını ağzına soktuğunu sıkça görmüşüzdür. Dudaklarını, lisanını çevreyi ve kendini tanıma organları olarak kullanmaktadır.
Burun, titrek tüyleriyle dışarıdan gelen havayı akciğerlere en süzülmüş haliyle gönderir. Hava soğuksa ılıtarak; hava sıcaksa nemlendirerek burun misyonunu yapar.
Bilhassa erken çocukluk devrinde, çocuğun burun karıştırması en hayli ebeveynleri rahatsız eder. Zira, bu vakitte sıkça yaşanır. İhtarlar, kızmalar durumu değiştirmez. Öncelikle çocuğun üst teneffüs yollarından bir sorunu olup olmadığı tabip denetimi ile araştırılır. Burun mukozasının ürettiği salgının kuruyup, rahatsız edip etmediği incelenir, gerekirse deniz suyu üzere spreylerle yumuşatılarak, burun temizlenmeye çalışılır. Çocukta alerjik burun akıntısı olup olmadığına bakılarak rahatsız bir durum var ise saptanır. Gereken tedavi uygulanır.
Barsak solucanları burunda kaşıntı yaparlar ve çocuğun burnunu karıştırmasına sebep olabilirler. Dışkı denetimi yapılmalıdır.
Fizyolojik niçinlerden bir tanesi de gözlemlerime dayanarak, çocukların düşünme faaliyeti ortasındayken burunlarını karıştırdığıdır. Karar verdikten daha sonra durumun devam etmediğidir.
Ayrıyeten, can sorunu, meşgul olacak birşeyler bulamamakta niçinlerden birisidir. Bilhassa, çocuk bu duruma yakın hale gelirken, ondan’’ şunun kenarından tutup, bana yardım edebilir misin? ‘’gibi ellerini kullanacak faaliyetlere yönlendirmek yardımcı olacaktır. Oyun hamurları, kağıtla, artık gereçlerle çalışmalar, boya çalışmaları, parmak oyunları, elle oynanan top oyunları, ritm araçları ile çalışmalar,parmakla fotoğrafları göstererek bir arada hikaye okuma çalışmaları, boz-yaplar, lego tipi elleri meşgul eden oyuncaklar, ilgiyi öteki istikamete çekmeye çalışmak, mümkün olduğunca tesirli olacaktır.
Çocukla, konuşularak toplumda beğenilen karşılanmayacağı, arkadaşlarının bu durumu sevmeyeceği, tuvalet muhtaçlığı nasıl özel bir yerde gideriliyorsa, burun paklığı için lavabonun kullanılması, ya da mendille bir köşede paklık yapılabileceği açıklanabilir.
Şayet, çocuğumuz bir eğitim kurumuna devam ediyorsa, öğretmenle işbirliği ile sınıfta drama yapılarak bu durumun giderilmesine çalışılır. Konutta ise anne-baba ve öteki yetişkinler MIŞ üzere yaparak durumu oynayabilirler. Burada dikkat edilmesi gereken durum, çocuğa burun karıştırmanın kimsenin hoşlanmayacağını vurgulama olmalı, örnek olay , çocuğun üzerinden oynanmamalıdır. Çocuğun kişiliğine, bu biçimde yaparsa onu sevmeyeceğimize dair bir vurgu yapmaktan sakınılmalıdır. Erken yaşlarda, tahminen ilgi diğer yere çekilerek dikkat bu husus üzerinden uzaklaştırılabilir. Drama ile anlayabilecek yaşta ise de drama yapılır.
Çocukla irtibatta, ayrıyeten olumlama yaparak konuşmakta fazlaca değerlidir. ‘yapma’ yı kullanacağımıza, olması gereken tarafa ilgi çekilerek ‘şöyleki yapalım, bu biçimde yapalım mı ne dersin?’ üzere sözler kullanılmalıdır.
Çocuğa gerçek model olmakta değerlidir, zira çocuklar evvela anne-babalarını örnek alırlar. Biz farkına varmadan bu işi yapıyorsak, çocuktan burnunu karıştırmamasını isteyemeyiz.
Ayrıyeten, anaokulu çağlarında sıkça rastlanan bir durum olduğu ve ailelerin, bu durumu çabucak çözemeyebileceklerini kabul etmeleri gerektiğini söyleyebiliriz.
Burun karıştırma durumu, günlük yaşantımızda, kimsenin görmediği düşünüldüğünde fazlaca sık rastladığımız davranıştır. Bilhassa,trafikte bu duruma sıkça rastlarız. Şayet, şahsa bakıyorsak ve O da görmüşse çabucak vazgeçecektir.
Çocuklarda gördüğümüz buruna parmak sokmak, karıştırmak çeşitli niçinlere dayalı olabilir. Öncelikle 2-3 yaşlarında görüldüğünde kendisini, organlarını ve özelliklerini tanımak emelli olduğunu düşündürür. 6-7 aylarda bebeğin ayaklarını ağzına soktuğunu sıkça görmüşüzdür. Dudaklarını, lisanını çevreyi ve kendini tanıma organları olarak kullanmaktadır.
Burun, titrek tüyleriyle dışarıdan gelen havayı akciğerlere en süzülmüş haliyle gönderir. Hava soğuksa ılıtarak; hava sıcaksa nemlendirerek burun misyonunu yapar.
Bilhassa erken çocukluk devrinde, çocuğun burun karıştırması en hayli ebeveynleri rahatsız eder. Zira, bu vakitte sıkça yaşanır. İhtarlar, kızmalar durumu değiştirmez. Öncelikle çocuğun üst teneffüs yollarından bir sorunu olup olmadığı tabip denetimi ile araştırılır. Burun mukozasının ürettiği salgının kuruyup, rahatsız edip etmediği incelenir, gerekirse deniz suyu üzere spreylerle yumuşatılarak, burun temizlenmeye çalışılır. Çocukta alerjik burun akıntısı olup olmadığına bakılarak rahatsız bir durum var ise saptanır. Gereken tedavi uygulanır.
Barsak solucanları burunda kaşıntı yaparlar ve çocuğun burnunu karıştırmasına sebep olabilirler. Dışkı denetimi yapılmalıdır.
Fizyolojik niçinlerden bir tanesi de gözlemlerime dayanarak, çocukların düşünme faaliyeti ortasındayken burunlarını karıştırdığıdır. Karar verdikten daha sonra durumun devam etmediğidir.
Ayrıyeten, can sorunu, meşgul olacak birşeyler bulamamakta niçinlerden birisidir. Bilhassa, çocuk bu duruma yakın hale gelirken, ondan’’ şunun kenarından tutup, bana yardım edebilir misin? ‘’gibi ellerini kullanacak faaliyetlere yönlendirmek yardımcı olacaktır. Oyun hamurları, kağıtla, artık gereçlerle çalışmalar, boya çalışmaları, parmak oyunları, elle oynanan top oyunları, ritm araçları ile çalışmalar,parmakla fotoğrafları göstererek bir arada hikaye okuma çalışmaları, boz-yaplar, lego tipi elleri meşgul eden oyuncaklar, ilgiyi öteki istikamete çekmeye çalışmak, mümkün olduğunca tesirli olacaktır.
Çocukla, konuşularak toplumda beğenilen karşılanmayacağı, arkadaşlarının bu durumu sevmeyeceği, tuvalet muhtaçlığı nasıl özel bir yerde gideriliyorsa, burun paklığı için lavabonun kullanılması, ya da mendille bir köşede paklık yapılabileceği açıklanabilir.
Şayet, çocuğumuz bir eğitim kurumuna devam ediyorsa, öğretmenle işbirliği ile sınıfta drama yapılarak bu durumun giderilmesine çalışılır. Konutta ise anne-baba ve öteki yetişkinler MIŞ üzere yaparak durumu oynayabilirler. Burada dikkat edilmesi gereken durum, çocuğa burun karıştırmanın kimsenin hoşlanmayacağını vurgulama olmalı, örnek olay , çocuğun üzerinden oynanmamalıdır. Çocuğun kişiliğine, bu biçimde yaparsa onu sevmeyeceğimize dair bir vurgu yapmaktan sakınılmalıdır. Erken yaşlarda, tahminen ilgi diğer yere çekilerek dikkat bu husus üzerinden uzaklaştırılabilir. Drama ile anlayabilecek yaşta ise de drama yapılır.
Çocukla irtibatta, ayrıyeten olumlama yaparak konuşmakta fazlaca değerlidir. ‘yapma’ yı kullanacağımıza, olması gereken tarafa ilgi çekilerek ‘şöyleki yapalım, bu biçimde yapalım mı ne dersin?’ üzere sözler kullanılmalıdır.
Çocuğa gerçek model olmakta değerlidir, zira çocuklar evvela anne-babalarını örnek alırlar. Biz farkına varmadan bu işi yapıyorsak, çocuktan burnunu karıştırmamasını isteyemeyiz.
Ayrıyeten, anaokulu çağlarında sıkça rastlanan bir durum olduğu ve ailelerin, bu durumu çabucak çözemeyebileceklerini kabul etmeleri gerektiğini söyleyebiliriz.