TerraNova
New member
Putin’in Ukrayna’da neyi hedeflediği, bu ülkeye ilişkin lakin Rus nüfusu ağır iki bölgenin bağımsızlığını tanımasıyla açığa çıkmış bulunuyor. Artık, bu “yeni” ülkelerin bağımsızlıklarını muhafazaya yönelecektir. Rusya bu tekniği daha evvel Gürcistan’da da iki bölgeyi bu ülkeden kopararak Rusya’ya bağlamak biçiminde, ondan sonrasında da Kırım’ı işgal ederek kullandı. Bu aksiyonları memleketler arası alanda reaksiyonla karşılandı, tesiri fazla hissedilmeyen birtakım yaptırımlar uygulandı lakin Rusya istediğini elde etmiş oldu.
Soğuk Savaş sırasında Rusya’nın başvurduğu ‘salamı dilimleme’ taktiklerine geri dönüş yaptığı söylenebilir. Bu taktik, makul aralıklarla hasmı rahatsız eden lakin savaşa yol açacak seviyede ileri reaksiyon gerektirmeyen adımların atılmasıyla gayeye varılmasını öngörüyordu. Rusya’nın şimdiki krizin atlatılmasından daha sonra Ukrayna’dan Kırım’ı çevreleyen yeni topraklar elde etmeye çalışması beklenebilir. ABD, NATO ve AB Rusya’nın geri adım atmasını isteyeceklerdir ancak ben Putin’in bunu kabul edeceğini zannetmiyorum. İnandırıcılıklarını korumak için bu kere yaptırımlar konusunda Batı’nın daha ısrarlı davranması beklenebilir. En değerli adım ise Kuzey Akımı projesinin durdurulması oldu. Öbür birtakım ağır yaptırımlar da gelecektir.
Rusya’nın tesirli olduğu bölgelerde etnik, dini ve demokrasi talebi kökenli huzursuzluklar da artabilir. Türkiye yeni devletleri tanımayacağını açıklamış ve Rusya’yı eleştirmiştir. NATO’nun uygulayacağı yaptırımlara karşı çıkmakta zorlanacak, verilen kararlara da uymak mecburiyetinde kalacaktır. NATO’nun Karadeniz’deki varlığının güçlenmesi için baskı altında kalacaktır. S-400’leri toprakları dışına çıkarması baskılarına tahminen de olumlu yaklaşmak zorunluluğunu hissedecektir. Hem Rusya birebir vakitte Ukrayna ile âlâ geçinmeye çalışan Türkiye’yi, yapmak istemediği tercihlere zorlayan güç günler beklemektedir. Bu krizin tek yararı, Rusya olan münasebetlerimizde romantizme yer olmadığın bir kez daha göstermesidir
Soğuk Savaş sırasında Rusya’nın başvurduğu ‘salamı dilimleme’ taktiklerine geri dönüş yaptığı söylenebilir. Bu taktik, makul aralıklarla hasmı rahatsız eden lakin savaşa yol açacak seviyede ileri reaksiyon gerektirmeyen adımların atılmasıyla gayeye varılmasını öngörüyordu. Rusya’nın şimdiki krizin atlatılmasından daha sonra Ukrayna’dan Kırım’ı çevreleyen yeni topraklar elde etmeye çalışması beklenebilir. ABD, NATO ve AB Rusya’nın geri adım atmasını isteyeceklerdir ancak ben Putin’in bunu kabul edeceğini zannetmiyorum. İnandırıcılıklarını korumak için bu kere yaptırımlar konusunda Batı’nın daha ısrarlı davranması beklenebilir. En değerli adım ise Kuzey Akımı projesinin durdurulması oldu. Öbür birtakım ağır yaptırımlar da gelecektir.
Rusya’nın tesirli olduğu bölgelerde etnik, dini ve demokrasi talebi kökenli huzursuzluklar da artabilir. Türkiye yeni devletleri tanımayacağını açıklamış ve Rusya’yı eleştirmiştir. NATO’nun uygulayacağı yaptırımlara karşı çıkmakta zorlanacak, verilen kararlara da uymak mecburiyetinde kalacaktır. NATO’nun Karadeniz’deki varlığının güçlenmesi için baskı altında kalacaktır. S-400’leri toprakları dışına çıkarması baskılarına tahminen de olumlu yaklaşmak zorunluluğunu hissedecektir. Hem Rusya birebir vakitte Ukrayna ile âlâ geçinmeye çalışan Türkiye’yi, yapmak istemediği tercihlere zorlayan güç günler beklemektedir. Bu krizin tek yararı, Rusya olan münasebetlerimizde romantizme yer olmadığın bir kez daha göstermesidir