FreeDoom
New member
Kişisel kredinin koşulları açık olduğu kadar cömertti de: Yargıç Clarence Thomas, peşinat olmadan, yıllık faiz kazandıran 12 metrelik lüks bir otobüs satın almak için zengin bir arkadaşından çeyrek milyon dolardan fazla borç alabilirdi. yalnızca beş yıl süreyle ödeme yapılır. Ancak o zaman sermaye tutarının ödenmesi gerekir.
Ancak Demokrat üyelerin hazırladığı yeni bir rapora göre, 1999’daki kredinin olumlu niteliğine ve yükümlülüklerini yerine getirmek için uzun süre uzatılmasına rağmen, Yargıç Thomas 267.230 dolarlık anapara bakiyesinin “önemli bir kısmını” -ya da belki de hiçbirini- geri ödeyebildi. Senato Finans Komitesi’nin Yaklaşık dokuz yıl sonra, Yargıç Thomas’ın belirsiz miktarda faiz ödemesi yapmasının ardından ödenmemiş borç affedildi; bu, yargı açısından etik ve potansiyel vergi sonuçları doğuran bir sonuçtu.
Kongrede bilirkişi olarak görev yapan vergi avukatı Michael Hamersley, Haber’a “Kısacası bu, ticari açıdan hiçbir anlam ifade etmeyen, tatlı bir anlaşmaydı” dedi.
Senato soruşturması, Times’ın Ağustos ayında yayınlanan ve Yargıç Thomas’ın turne rock grupları ve süper zenginler arasında popüler olan Prevost Marathon Le Mirage XL markasını, uzun süredir arkadaşı olan Anthony Welters’ın finansmanıyla başlattığını ortaya çıkaran bir Times araştırması tarafından ateşlendi. sağlık sektöründe üretilen, satın alınan varlıklar.
Bu yaz The Times’a verdiği demeçte Bay Welters, kredinin 2008 yılında “ödendiğini” söyledi. Bunun Yargıç Thomas’ın krediyi geri ödediği anlamına gelip gelmediği sorusunu yanıtlamayı reddetti; Ayrıca terimlerle ilgili diğer temel sorulara da yanıt vermedi. Bir takım sorular kalmasına rağmen, mahkeme celbi çıkarma ve tanık ifadesini zorunlu kılma yetkisine sahip olan komiteye çok daha ayrıntılı bir rapor verdi.
Gönüllü olarak sunduğu belgelerden, Yargıç Thomas’ın en azından, gerekli yıllık mali raporlara herhangi bir “borç ödemesini” gelir olarak dahil etmesini gerektiren bir etik kuralını ihlal ettiği görülüyor. Ek olarak, İç Gelir İdaresi borç ertelemesini borçlu için gelir olarak ele alır.
Senato Finans Komitesine başkanlık eden Oregon Demokratı Senatör Ron Wyden, Yargıç Thomas’tan “komiteye kredinin tam olarak ne kadarının affedildiğini ve kredi affını vergi beyannamesinde doğru şekilde bildirip bildirmediğini ve borçlu olunan vergileri ödeyip ödemediğini” söylemesini istedi.
Yargıç Thomas’ın avukatı Elliot S. Berke, komitenin bulgularına karşı çıktı ve şöyle dedi: “Kredi hiçbir zaman verilmedi.” Şunları ekledi: “Anlaşmanın koşulları tam olarak yerine getirilene kadar Thomas’lar düzenli olarak tüm ödemeleri Bay Welters’a yaptı. ” .”
Ancak Times ondan bu ifadeyi komitenin aldığı ve raporunda alıntıladığı belgelerle karşılaştırmasını istediğinde yanıt vermedi; bunlar arasında Bay Welters’in Yargıç Thomas’a 2008 yılında yazdığı ve her şeye rağmen bu hakkın bulunmadığını söylediği bir mektup da vardı. krediyle ilgili başka ödemeler. Bay Berke ayrıca “memnun” ifadesinin hakimin ödünç aldığı 267.230 doları artı faiziyle birlikte tamamen geri ödediği anlamına gelip gelmediğini söylemedi.
Son aylarda, Yüksek Mahkeme, bir dizi etik hata raporunun ortasında, daha sıkı etik kurallar benimsemesi yönünde yoğun bir kamuoyu baskısıyla karşı karşıya kaldı ve birçok yargıç bu tür bir hareketi kamuoyu önünde onayladı. Tartışmanın çoğu, zengin hayırseverlerin Yargıç Thomas ve eşi Virginia Thomas’a bir dizi gizli hediye vermesine odaklanıyordu: Annesinin yaşadığı evin satın alınması ve yenilenmesi, büyük yeğeninin üniversite harçlarının karşılanması ve çiftin lüks tatillerde ağırlanması. buna özel jetler ve süper yatlarla yapılan geziler de dahildi.
Ancak parasal değer ve imaj oluşturma değeri açısından bakıldığında, bu faydaların çok azı koçla rekabet edebilir. Yıllardır yargıcın “adil” kişiliğinin merkezi bir ifadesi olarak hizmet etti: Konuşmalarında, “60 Dakika” ile röportajlarında ve diğer televizyon programlarında ve muhafazakar destekçiler tarafından finanse edilen hagiografik bir belgeselde Yargıç Thomas, seyahat ettiği zevkleri övdü. Yazın Amerika’nın göbeğinde yolculuk yapıyor ve yol boyunca Walmart otoparklarında tanıştığı insanlarla sohbet ediyor.
Ancak her zaman göz ardı edilen şey, koçun maliyetinin ne kadar olduğu ve mali açıdan zor durumda olan yargının bunu nasıl elde ettiğiydi. The Times’ın ortaya çıkardığı başlığa ve diğer kayıtlara göre, onu Aralık 1999’da 267.230 dolara kullanılmış olarak satın aldı. (Enflasyona göre düzeltilmiş bugünkü dolar cinsinden bu 493.700 dolar olacaktır.) Başlıkta Bay Welters’ın haciz sahibi olduğu belirtiliyordu.
İki adam birbirine yakındı, benzer şekilde yoksul bir çocukluk geçirmişlerdi ve önce Capitol Hill’de Cumhuriyetçi senatörlerin danışmanları olarak, daha sonra da Reagan yönetiminde siyasi olarak atananlar olarak mesleki deneyimleri paylaşıyorlardı.
Bununla birlikte, Bay Welters’in teklif ettiği koşullar şöyle dursun, Yargıç Thomas’ın koç için banka kredisi alması bile son derece zor olurdu. Sektör uzmanlarına göre, eğlence araçları konusunda uzmanlaşan finans kurumları bile, Prevost Maratonu gibi ikinci el lüks otobüslere kredi vermekte tereddüt ediyor, bunun nedeni kısmen, yüksek seviyedeki kişiselleştirme nedeniyle değerlemenin zor olması. Ayrıca mali açıklamalar ve diğer kayıtlar, Thomas ailesinin hakim olarak esas olarak onun maaşına güvendiğini ve zaten ağır bir borç yükü taşıdığını gösteriyor. Uzmanlar, aksine, alıcıların çoğunun nakit ödeyebilen veya önemli miktarda para yatırabilen ve mükemmel kredi notuna sahip zengin kişiler olduğunu söylüyor.
Finans Komitesinden gelen sorulara yanıt olarak Bay Welters, Justice ve Bayan Thomas’a satın alma tutarının tamamını yıllık yüzde 7,5 faiz oranıyla ödünç verdiğini gösteren 6 Aralık 1999 tarihli kredi belgelerini sundu. Bu faiz oranı o dönemde piyasada olanla aynı doğrultuda olsa da, düzenlemeyi alışılmadık derecede avantajlı kılan şey, Yargıç Thomas’ın beş yıllık kredinin süresi boyunca anaparanın herhangi birini geri ödemek zorunda olmamasıydı.
Bunun yerine yalnızca 20.042 dolarlık yıllık faiz ödemesi yapması gerekiyordu. Borç alınan ana paranın vadesi, kredinin Aralık 2004 vade tarihinde balon ödemesiyle ödenecek. Uzmanlar, bu tür taşıt kredilerinin, borç verene yönelik riskler nedeniyle çok sıra dışı olduğunu söylüyor: Krediyi güvence altına alan teminatın değeri – Bu durumda, ödenmemiş anapara sabit kalırken, otobüs hızla değer kaybeder.
Senato raporuna göre Yargıç Thomas, kredi belgelerinin imzalandığı gün Yüksek Mahkeme antetli kağıdına Bay Welters’a el yazısıyla yazdığı bir notta, kredi anlaşmasının kendi görüşünü doğru bir şekilde yansıtması gerektiğini söyledi ve bunu mektuba harfiyen uygulayacağına söz verdi.
Ancak komite tarafından elde edilen ve raporunda belirtilen belgelere göre, 2004 yılında ana paranın vadesi geldiğinde Yargıç Thomas borçlarını ödeyemedi. Bunun yerine Bay Welters, kendisine aynı faiz koşullarıyla 10 yıllık bir uzatma verdi. Bu, mali açıklamalara göre Yargıç Thomas’ın önceki yıl otobiyografisi için 1,5 milyon dolarlık avansın 500.000 dolarını almış olmasına rağmen gerçekleşti.
Daha sonra, komitenin raporuna göre, 2008 sonlarında Bay Welters kredinin bakiyesini affetti.
Maliye Komitesi’nin Demokrat üyelerinin sözcüsü Keith Chu, Yargıç Thomas’ın muhalefeti ışığında bu bulguyu ve komitenin metodolojisini savundu.
“Her zamanki gibi, komite Welters’ın avukatlarına nottaki gerçek ifadelerin doğruluğunu inceleme fırsatı verdi” dedi. “Nihai rapor bu geri bildirimi ve sağlanan bilgilerin doğru bir şekilde temsil edilmesini yansıtıyor.”
Raporda özetlenen deliller arasında, Bay Welters’ın Yargıç Thomas’a yazdığı ve yargıçların uzun yıllar boyunca krediye “sadece faiz” ödediğini belirten güncel bir not da vardı; Welters, bu ödemelerin artık kredinin satın alma fiyatının otobüs ücretini aştığı anlamına geldiğini söyledi. – Hakkı olmasına rağmen ödeme kabul etmeye devam etmenin uygun olmadığını düşünüyordu.
Bu matematik mantıklı değil: Yargıç Thomas planlanan tüm yıllık yalnızca faiz ödemelerini yapmış olsa bile bu yalnızca 180.000 doların biraz üzerinde olurdu; bu da satın alma fiyatından yaklaşık 87.000 dolar daha az olurdu. Buna ek olarak, Bay Welters’ın soruşturmacılara sunabildiği tek ödeme kanıtı, Aralık 2000’den itibaren tek bir faiz ödemesi tutarındaki 20.042 dolarlık iptal edilmiş tek bir çekin kopyasıydı.
Bay Welters’in temsilcileri, müfettişlere, Bay Wyden’in bir danışmanına göre, ek faiz ödemeleri olabileceğine ve daha az kesin olarak anaparanın bir kısmının ödenmesinin muhtemel olduğuna inandığını söyledi. Ancak raporda “komite personeli tarafından incelenen belgelerin hiçbiri Thomas’ın Welters’a kredinin yıllık faizini aşan ödemeler yaptığını göstermedi” denildi.
Vergi uzmanı Bay Hamersley, “Ticari açıdan duyarlı ve bağımsız hareket eden hiçbir banka ilk etapta bu krediyi vermezdi” dedi. “Ve bir banka sadece ‘Ah dostum, çok fazla faiz ödedin, biz iyiyiz, aslında borcunu geri ödemek zorunda değilsin’ demez.”
Bay Welters Çarşamba günü The Times’a yaptığı açıklamada, “kredinin yıllar önce verilmiş olması nedeniyle aradığım banka kayıtlarının artık mevcut olmadığını” söyledi. Somut bir rekor olmasa da çağdaş inançlarıma sıkı sıkıya bağlı kalmaya devam ediyorum.”
Şöyle ekledi: “Buna dikkat çekilmesini anlayabiliyorum ama sizin karşılaştırdığınız olay ile burada yaşananlar arasındaki fark, bir arkadaşın başka bir arkadaşa borç vermesidir. Akrabalarından borç alan veya onlara borç veren herkes gibi. ya da arkadaşlar biliyor, bu bir bankayla aynı şey değil.”
Bu IRS’in yapmadığı bir ayrım. Bay Hamersley ve diğer uzmanlara göre, kredinin gerçekten alındığını ve baştan itibaren doğrudan bir hediye olarak düşünülmediğini varsayarsak, IRS affedilen 267.230 doları ve kaçırılan faiz ödemelerini Yargıç Thomas’a gelir olarak değerlendirecek. .
Julie Tate raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Ancak Demokrat üyelerin hazırladığı yeni bir rapora göre, 1999’daki kredinin olumlu niteliğine ve yükümlülüklerini yerine getirmek için uzun süre uzatılmasına rağmen, Yargıç Thomas 267.230 dolarlık anapara bakiyesinin “önemli bir kısmını” -ya da belki de hiçbirini- geri ödeyebildi. Senato Finans Komitesi’nin Yaklaşık dokuz yıl sonra, Yargıç Thomas’ın belirsiz miktarda faiz ödemesi yapmasının ardından ödenmemiş borç affedildi; bu, yargı açısından etik ve potansiyel vergi sonuçları doğuran bir sonuçtu.
Kongrede bilirkişi olarak görev yapan vergi avukatı Michael Hamersley, Haber’a “Kısacası bu, ticari açıdan hiçbir anlam ifade etmeyen, tatlı bir anlaşmaydı” dedi.
Senato soruşturması, Times’ın Ağustos ayında yayınlanan ve Yargıç Thomas’ın turne rock grupları ve süper zenginler arasında popüler olan Prevost Marathon Le Mirage XL markasını, uzun süredir arkadaşı olan Anthony Welters’ın finansmanıyla başlattığını ortaya çıkaran bir Times araştırması tarafından ateşlendi. sağlık sektöründe üretilen, satın alınan varlıklar.
Bu yaz The Times’a verdiği demeçte Bay Welters, kredinin 2008 yılında “ödendiğini” söyledi. Bunun Yargıç Thomas’ın krediyi geri ödediği anlamına gelip gelmediği sorusunu yanıtlamayı reddetti; Ayrıca terimlerle ilgili diğer temel sorulara da yanıt vermedi. Bir takım sorular kalmasına rağmen, mahkeme celbi çıkarma ve tanık ifadesini zorunlu kılma yetkisine sahip olan komiteye çok daha ayrıntılı bir rapor verdi.
Gönüllü olarak sunduğu belgelerden, Yargıç Thomas’ın en azından, gerekli yıllık mali raporlara herhangi bir “borç ödemesini” gelir olarak dahil etmesini gerektiren bir etik kuralını ihlal ettiği görülüyor. Ek olarak, İç Gelir İdaresi borç ertelemesini borçlu için gelir olarak ele alır.
Senato Finans Komitesine başkanlık eden Oregon Demokratı Senatör Ron Wyden, Yargıç Thomas’tan “komiteye kredinin tam olarak ne kadarının affedildiğini ve kredi affını vergi beyannamesinde doğru şekilde bildirip bildirmediğini ve borçlu olunan vergileri ödeyip ödemediğini” söylemesini istedi.
Yargıç Thomas’ın avukatı Elliot S. Berke, komitenin bulgularına karşı çıktı ve şöyle dedi: “Kredi hiçbir zaman verilmedi.” Şunları ekledi: “Anlaşmanın koşulları tam olarak yerine getirilene kadar Thomas’lar düzenli olarak tüm ödemeleri Bay Welters’a yaptı. ” .”
Ancak Times ondan bu ifadeyi komitenin aldığı ve raporunda alıntıladığı belgelerle karşılaştırmasını istediğinde yanıt vermedi; bunlar arasında Bay Welters’in Yargıç Thomas’a 2008 yılında yazdığı ve her şeye rağmen bu hakkın bulunmadığını söylediği bir mektup da vardı. krediyle ilgili başka ödemeler. Bay Berke ayrıca “memnun” ifadesinin hakimin ödünç aldığı 267.230 doları artı faiziyle birlikte tamamen geri ödediği anlamına gelip gelmediğini söylemedi.
Son aylarda, Yüksek Mahkeme, bir dizi etik hata raporunun ortasında, daha sıkı etik kurallar benimsemesi yönünde yoğun bir kamuoyu baskısıyla karşı karşıya kaldı ve birçok yargıç bu tür bir hareketi kamuoyu önünde onayladı. Tartışmanın çoğu, zengin hayırseverlerin Yargıç Thomas ve eşi Virginia Thomas’a bir dizi gizli hediye vermesine odaklanıyordu: Annesinin yaşadığı evin satın alınması ve yenilenmesi, büyük yeğeninin üniversite harçlarının karşılanması ve çiftin lüks tatillerde ağırlanması. buna özel jetler ve süper yatlarla yapılan geziler de dahildi.
Ancak parasal değer ve imaj oluşturma değeri açısından bakıldığında, bu faydaların çok azı koçla rekabet edebilir. Yıllardır yargıcın “adil” kişiliğinin merkezi bir ifadesi olarak hizmet etti: Konuşmalarında, “60 Dakika” ile röportajlarında ve diğer televizyon programlarında ve muhafazakar destekçiler tarafından finanse edilen hagiografik bir belgeselde Yargıç Thomas, seyahat ettiği zevkleri övdü. Yazın Amerika’nın göbeğinde yolculuk yapıyor ve yol boyunca Walmart otoparklarında tanıştığı insanlarla sohbet ediyor.
Ancak her zaman göz ardı edilen şey, koçun maliyetinin ne kadar olduğu ve mali açıdan zor durumda olan yargının bunu nasıl elde ettiğiydi. The Times’ın ortaya çıkardığı başlığa ve diğer kayıtlara göre, onu Aralık 1999’da 267.230 dolara kullanılmış olarak satın aldı. (Enflasyona göre düzeltilmiş bugünkü dolar cinsinden bu 493.700 dolar olacaktır.) Başlıkta Bay Welters’ın haciz sahibi olduğu belirtiliyordu.
İki adam birbirine yakındı, benzer şekilde yoksul bir çocukluk geçirmişlerdi ve önce Capitol Hill’de Cumhuriyetçi senatörlerin danışmanları olarak, daha sonra da Reagan yönetiminde siyasi olarak atananlar olarak mesleki deneyimleri paylaşıyorlardı.
Bununla birlikte, Bay Welters’in teklif ettiği koşullar şöyle dursun, Yargıç Thomas’ın koç için banka kredisi alması bile son derece zor olurdu. Sektör uzmanlarına göre, eğlence araçları konusunda uzmanlaşan finans kurumları bile, Prevost Maratonu gibi ikinci el lüks otobüslere kredi vermekte tereddüt ediyor, bunun nedeni kısmen, yüksek seviyedeki kişiselleştirme nedeniyle değerlemenin zor olması. Ayrıca mali açıklamalar ve diğer kayıtlar, Thomas ailesinin hakim olarak esas olarak onun maaşına güvendiğini ve zaten ağır bir borç yükü taşıdığını gösteriyor. Uzmanlar, aksine, alıcıların çoğunun nakit ödeyebilen veya önemli miktarda para yatırabilen ve mükemmel kredi notuna sahip zengin kişiler olduğunu söylüyor.
Finans Komitesinden gelen sorulara yanıt olarak Bay Welters, Justice ve Bayan Thomas’a satın alma tutarının tamamını yıllık yüzde 7,5 faiz oranıyla ödünç verdiğini gösteren 6 Aralık 1999 tarihli kredi belgelerini sundu. Bu faiz oranı o dönemde piyasada olanla aynı doğrultuda olsa da, düzenlemeyi alışılmadık derecede avantajlı kılan şey, Yargıç Thomas’ın beş yıllık kredinin süresi boyunca anaparanın herhangi birini geri ödemek zorunda olmamasıydı.
Bunun yerine yalnızca 20.042 dolarlık yıllık faiz ödemesi yapması gerekiyordu. Borç alınan ana paranın vadesi, kredinin Aralık 2004 vade tarihinde balon ödemesiyle ödenecek. Uzmanlar, bu tür taşıt kredilerinin, borç verene yönelik riskler nedeniyle çok sıra dışı olduğunu söylüyor: Krediyi güvence altına alan teminatın değeri – Bu durumda, ödenmemiş anapara sabit kalırken, otobüs hızla değer kaybeder.
Senato raporuna göre Yargıç Thomas, kredi belgelerinin imzalandığı gün Yüksek Mahkeme antetli kağıdına Bay Welters’a el yazısıyla yazdığı bir notta, kredi anlaşmasının kendi görüşünü doğru bir şekilde yansıtması gerektiğini söyledi ve bunu mektuba harfiyen uygulayacağına söz verdi.
Ancak komite tarafından elde edilen ve raporunda belirtilen belgelere göre, 2004 yılında ana paranın vadesi geldiğinde Yargıç Thomas borçlarını ödeyemedi. Bunun yerine Bay Welters, kendisine aynı faiz koşullarıyla 10 yıllık bir uzatma verdi. Bu, mali açıklamalara göre Yargıç Thomas’ın önceki yıl otobiyografisi için 1,5 milyon dolarlık avansın 500.000 dolarını almış olmasına rağmen gerçekleşti.
Daha sonra, komitenin raporuna göre, 2008 sonlarında Bay Welters kredinin bakiyesini affetti.
Maliye Komitesi’nin Demokrat üyelerinin sözcüsü Keith Chu, Yargıç Thomas’ın muhalefeti ışığında bu bulguyu ve komitenin metodolojisini savundu.
“Her zamanki gibi, komite Welters’ın avukatlarına nottaki gerçek ifadelerin doğruluğunu inceleme fırsatı verdi” dedi. “Nihai rapor bu geri bildirimi ve sağlanan bilgilerin doğru bir şekilde temsil edilmesini yansıtıyor.”
Raporda özetlenen deliller arasında, Bay Welters’ın Yargıç Thomas’a yazdığı ve yargıçların uzun yıllar boyunca krediye “sadece faiz” ödediğini belirten güncel bir not da vardı; Welters, bu ödemelerin artık kredinin satın alma fiyatının otobüs ücretini aştığı anlamına geldiğini söyledi. – Hakkı olmasına rağmen ödeme kabul etmeye devam etmenin uygun olmadığını düşünüyordu.
Bu matematik mantıklı değil: Yargıç Thomas planlanan tüm yıllık yalnızca faiz ödemelerini yapmış olsa bile bu yalnızca 180.000 doların biraz üzerinde olurdu; bu da satın alma fiyatından yaklaşık 87.000 dolar daha az olurdu. Buna ek olarak, Bay Welters’ın soruşturmacılara sunabildiği tek ödeme kanıtı, Aralık 2000’den itibaren tek bir faiz ödemesi tutarındaki 20.042 dolarlık iptal edilmiş tek bir çekin kopyasıydı.
Bay Welters’in temsilcileri, müfettişlere, Bay Wyden’in bir danışmanına göre, ek faiz ödemeleri olabileceğine ve daha az kesin olarak anaparanın bir kısmının ödenmesinin muhtemel olduğuna inandığını söyledi. Ancak raporda “komite personeli tarafından incelenen belgelerin hiçbiri Thomas’ın Welters’a kredinin yıllık faizini aşan ödemeler yaptığını göstermedi” denildi.
Vergi uzmanı Bay Hamersley, “Ticari açıdan duyarlı ve bağımsız hareket eden hiçbir banka ilk etapta bu krediyi vermezdi” dedi. “Ve bir banka sadece ‘Ah dostum, çok fazla faiz ödedin, biz iyiyiz, aslında borcunu geri ödemek zorunda değilsin’ demez.”
Bay Welters Çarşamba günü The Times’a yaptığı açıklamada, “kredinin yıllar önce verilmiş olması nedeniyle aradığım banka kayıtlarının artık mevcut olmadığını” söyledi. Somut bir rekor olmasa da çağdaş inançlarıma sıkı sıkıya bağlı kalmaya devam ediyorum.”
Şöyle ekledi: “Buna dikkat çekilmesini anlayabiliyorum ama sizin karşılaştırdığınız olay ile burada yaşananlar arasındaki fark, bir arkadaşın başka bir arkadaşa borç vermesidir. Akrabalarından borç alan veya onlara borç veren herkes gibi. ya da arkadaşlar biliyor, bu bir bankayla aynı şey değil.”
Bu IRS’in yapmadığı bir ayrım. Bay Hamersley ve diğer uzmanlara göre, kredinin gerçekten alındığını ve baştan itibaren doğrudan bir hediye olarak düşünülmediğini varsayarsak, IRS affedilen 267.230 doları ve kaçırılan faiz ödemelerini Yargıç Thomas’a gelir olarak değerlendirecek. .
Julie Tate raporlamaya katkıda bulunmuştur.