MüzminBekar
New member
Okul hayatı herkes için unutulmaz, tatlı, acı anılarla geçer. Okul hayatı yalnızca derslerden ve öğretmenlerden ibaret değildir. Okul, çocukların ve gençlerin bununla birlikte toplumsallaşarak derslerin yükünü hafifçelettiği, kimi kurallara ahengin gerektiği, toplumsal hayatın tam kendisidir. Çocuk yahut genç kişiselleşme eforu ortasındadır. Burada kimi vakit aileye, arkadaşlara bağlılık sorun olarak önümüze çıkabilir.Mümkün olduğunca aileler, çocuklarını kişiselleştirebilecek efor ortasında olmalıdırlar. Amaç, evvelce büyük tutulmadan erişilebilir özellikte olmalıdır ki çocuğun, gencin kendine inanç duyması desteklensin. Ayrıyeten da, çocuklar kendilerine ilişkin sorunları kendileri çözebilir yeterlikte olmalı; aile buna fırsat vermelidir.
Sınıflarda, kendini utangaç hisseden çocuklar, evvel etraflarında olup bitenleri izleyebilecek biçimde konum almalıdırlar. Telaşlanmadan ve arkadaşım olmayacak mı? paniği yaşamadan, evvel güleryüzle etraflarına OLUMLU elektrik yaymalıdır. Öğrenci, bakımlı, saçları düzgün biçimde taranmış, kılık kıyafeti kendine ehemmiyet verdiğini gösteren usulde olmalıdır ki; öbürleri da size kıymet versin.İletişim ve bağlantı kurma, yalnızca konuşma ile olmaz, burada vücut lisanı hayli şeyler söyleyecektir. Tahminen de konuşmanın bile önüne geçecektir. Bu niçinle, karşıdan gelebilecek uyaranlara karşı öğrenci hazır olmalıdır. Tahminen bir gülücük gelecektir, tahminen bir göz göze gelmek olacaktır.
İçinizden kendiniz hakkında hoş şeyler düşünüp, yeterli yaptıklarınızı hatırlayın. Bunlar sizi yüreklendirecektir. her insanın farklı olduğunu düşünüp, daima irtibat için karşı taraftan beklenti halinde olunmamalıdır. esasen, sınıflarda her özellikte öğrenci olduğu için atılgan öğrenciler, utangaç olanların işini kolaylaştırabilir. Öğrenci tıpkı gün ortasında herkesle arkadaş olmak zorunda hissetmemelidir,kendini…Bu onda gerilim yaratır, hatta olan gerilimini daha da artırır.
Karşı tarafı anlamak, kendinizi evvel anlatmaktan yararlı olabilir. Öğrenci, duruma göre strateji geliştirmeyi deneme-yanılma yoluyla öğrenmelidir.
kimi vakit, bu durum ailenin çocuğuna kıyamamasından dolayı biraz vahim geçebilir. Fakat, meselelerin tahlili, için öğrenci kendi haline bırakılsa ve ''sen bunları aşabilecek kapasitedesin, sana güveniyorum.'' formunda kararlı tabirler öğrenciyi yüreklendirecek ve bu durumu başardığı için kendine olan itimadı sağlamlaşacaktır.
Olağan ki okul ömrün kendisi değil; fakat örneklemidir. Bu niçinle, öğrencilerimizi gelecek hayatlarına hazırlamak için hislerimize yenik düşmeden, onu güçlendirici tabirler kullanmak hayli değerlidir. Okul daha sonrası, hayat, BAĞLANTI ve BAĞ KURMA dır. İrtibat gücünün geliştirilmesi, çocuğumuz için yalnızca okulda gerekli değildir. İş ömründe öbür bireylere kendimizi yeterli tabir edebilmek başarımızı, geleceği güzel planlamamızı, hayatımıza istikamet verebilmemizi kolaylaştırır, bir epey kapının bize açılmasını sağlar. Yaşadığımız meselelerin hafifçeletilmesinde etraf oluşturabilir, duygusal taraftan kendimizi daha yeterli hissederek yaşama bağlılığımızı artırabiliriz. Istırap, üzüntü paylaşıldıkça azalır, sevinçler ise paylaşıldıkça artar. Çocuk, büyüyüp, erişkin bir insan olduğunda kuracağı aile hayatının da temelinde irtibat ve bağ kurma vardır. Eş seçiminde âlâ bir irtibat, eşlerin birbirlerini daha âlâ tanıması ve sağlam evlilik temellerinin atılması demektir. Toplumun en küçük ünitesinin aile olduğunu düşünürsek kıymetini hayli daha uygun kavrayabiliriz. Ayrıyeten, kendimizi diğerinin yerine koyarak, yani EMPATİ kurmakta bir çeşit bağ kurabilme yeteneğidir. Tesirli bir irtibat kurma daha rahat arkadaş edinip, toplumsal etrafın geliştirilmesine dayanak olur. Tüm gelişimlerin birbirleri ile bağlı oldğu düşünüldüğünde toplumsal istikametten gelişen çocuk, duygusal, fizikî, psiko-motor, bilişsel, lisan taraflarından de gelişir.
Sınıflarda, kendini utangaç hisseden çocuklar, evvel etraflarında olup bitenleri izleyebilecek biçimde konum almalıdırlar. Telaşlanmadan ve arkadaşım olmayacak mı? paniği yaşamadan, evvel güleryüzle etraflarına OLUMLU elektrik yaymalıdır. Öğrenci, bakımlı, saçları düzgün biçimde taranmış, kılık kıyafeti kendine ehemmiyet verdiğini gösteren usulde olmalıdır ki; öbürleri da size kıymet versin.İletişim ve bağlantı kurma, yalnızca konuşma ile olmaz, burada vücut lisanı hayli şeyler söyleyecektir. Tahminen de konuşmanın bile önüne geçecektir. Bu niçinle, karşıdan gelebilecek uyaranlara karşı öğrenci hazır olmalıdır. Tahminen bir gülücük gelecektir, tahminen bir göz göze gelmek olacaktır.
İçinizden kendiniz hakkında hoş şeyler düşünüp, yeterli yaptıklarınızı hatırlayın. Bunlar sizi yüreklendirecektir. her insanın farklı olduğunu düşünüp, daima irtibat için karşı taraftan beklenti halinde olunmamalıdır. esasen, sınıflarda her özellikte öğrenci olduğu için atılgan öğrenciler, utangaç olanların işini kolaylaştırabilir. Öğrenci tıpkı gün ortasında herkesle arkadaş olmak zorunda hissetmemelidir,kendini…Bu onda gerilim yaratır, hatta olan gerilimini daha da artırır.
Karşı tarafı anlamak, kendinizi evvel anlatmaktan yararlı olabilir. Öğrenci, duruma göre strateji geliştirmeyi deneme-yanılma yoluyla öğrenmelidir.
kimi vakit, bu durum ailenin çocuğuna kıyamamasından dolayı biraz vahim geçebilir. Fakat, meselelerin tahlili, için öğrenci kendi haline bırakılsa ve ''sen bunları aşabilecek kapasitedesin, sana güveniyorum.'' formunda kararlı tabirler öğrenciyi yüreklendirecek ve bu durumu başardığı için kendine olan itimadı sağlamlaşacaktır.
Olağan ki okul ömrün kendisi değil; fakat örneklemidir. Bu niçinle, öğrencilerimizi gelecek hayatlarına hazırlamak için hislerimize yenik düşmeden, onu güçlendirici tabirler kullanmak hayli değerlidir. Okul daha sonrası, hayat, BAĞLANTI ve BAĞ KURMA dır. İrtibat gücünün geliştirilmesi, çocuğumuz için yalnızca okulda gerekli değildir. İş ömründe öbür bireylere kendimizi yeterli tabir edebilmek başarımızı, geleceği güzel planlamamızı, hayatımıza istikamet verebilmemizi kolaylaştırır, bir epey kapının bize açılmasını sağlar. Yaşadığımız meselelerin hafifçeletilmesinde etraf oluşturabilir, duygusal taraftan kendimizi daha yeterli hissederek yaşama bağlılığımızı artırabiliriz. Istırap, üzüntü paylaşıldıkça azalır, sevinçler ise paylaşıldıkça artar. Çocuk, büyüyüp, erişkin bir insan olduğunda kuracağı aile hayatının da temelinde irtibat ve bağ kurma vardır. Eş seçiminde âlâ bir irtibat, eşlerin birbirlerini daha âlâ tanıması ve sağlam evlilik temellerinin atılması demektir. Toplumun en küçük ünitesinin aile olduğunu düşünürsek kıymetini hayli daha uygun kavrayabiliriz. Ayrıyeten, kendimizi diğerinin yerine koyarak, yani EMPATİ kurmakta bir çeşit bağ kurabilme yeteneğidir. Tesirli bir irtibat kurma daha rahat arkadaş edinip, toplumsal etrafın geliştirilmesine dayanak olur. Tüm gelişimlerin birbirleri ile bağlı oldğu düşünüldüğünde toplumsal istikametten gelişen çocuk, duygusal, fizikî, psiko-motor, bilişsel, lisan taraflarından de gelişir.