TerraNova
New member
Mehmet KAYA
ANKARA – Gaziantep’te yapılan bilimsel bir çalışmayla, Türkiye’nin göç idaresinde yeni bir modele geçmesi kararına ulaşıldı. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Gaziantep Valiliği/İl Göç Yönetimi, Gaziantep Büyükşehir Belediyesi, Gaziantep Üniversitesi işbirliğiyle Manas Üniversitesi öğretim üyesi Uğur Ünal tarafınca yapılan çalışmada, vilayet nüfusunun yüzde 23’üne karşılık gelen 470 bin Suriye vatandaşının yaşadığı ve mevcut modelin daha kapsamlı olması gerektiği kaydedildi. Ana sorun başlıkları mevzuat belirsizlikleri, denetim düzeneği eksikliği, gettolaşma, toplumsal ahenk ve faaliyetlerin suiistimali olarak belirlendi.
Çalışmada, mevcut göçmen siyasetinin Suriye vatandaşlarının süreksiz olarak kalacağı var iseyımı altında insani gereksinimlerin karşılanmasına odaklandığı ve bu niçinle, siyaset uygulayıcıların Mahallî İdare, Sivil Toplum Örgütleri ve Mahallî Halktan oluşan üçlü saç ayağıyla siyasetlerini yürüttüğü belirlendi. Mevcut yapının bilhassa mevzuat boşluğu ve üst kuruluş eksikliği niçiniyle bahsedilen sıkıntılara yol açtığı kaydedilerek, mahallî halk ile göçmenlerin etkileşimini de zayıflattığını belirtti. Çalışma, mevzuat meçhullüğü ile kontrol-gettolaşma (planlanmış bir iskâna tabi olmadan yerleşim) içinde yüksek alaka olduğunu belirleyerek, kapsamlı bir yasal mevzuat oluşturulması ve tüm yapıyı yönlendirecek üst kurum önerildi.
Araştırma, Kasım 2020-Kasım 2021 devirlerinde Gaziantep’te yapıldı. Araştırma kapsamında yapılan çalışmalarla, yönetim, mahallî idareler ve sivil toplumdan oluşan mevcut idare modeline ait bulgular elde edildi. Bu kapsamda faaliyetlerin, sığınmacılara yönelik tıpkı ve nakdi yardım, sıhhat, eğitim, psiko-sosyal takviye, bakım hizmetleri ve danışmanlık alanlarında ağırlaştığı, istihdamı kolaylaştırma nitelikli eğitim, psiko-sosyal takviye ve toplumsal ahenk programlarının tam faaliyetlerin yüzde 70’ine ulaştığı belirlendi. Birinci senelerdaki acil müdahale ve insanı yardım temelli faaliyetlerin ondan sonrasında kapasite geliştirme ve toplumsal kalkınmaya takviye sağlama eksenine kaydığı bulgusuna ulaşıldı.
Araştırma iştirakçileri tarafınca, faaliyetlere yönelik nicel ögelerin öne çıktığını fakat niteliğin temel alınması gerektiğini kaydederken, bu ögenin Türkiye dışı donör ülkelerin programları için de geçerli olduğunu, fon sağlayan memleketler arası kuruluşların insani olmaktan epey maddi yardımla hudutlu kaldığı eleştirisi yapıldı.
Araştırmada kurumların 10 yıllık periyoda ait olarak bakışlarında, 2015’e kadar devam eden birinci senelerda şaşkınlık ve belirsizlik içerisinde oldukları ve geri dönüşün kısa müddette gerçekleşeceği hissinin hâkim olduğu, 2016 ve daha sonrasında ise kurumsal bir yaklaşımla göçmen-sığınmacı sıkıntısına yaklaştıkları belirlendi.
Araştırmada, sığınmacı iştirakçilerin sorun alanı olarak belirttiği bahisler ise mevzuat meçhullüğü en kıymetli sorun olarak açıklandı. Mevzuat belirsizliğinde mülkiyet hakkı öne çıkarken, meslek ve çalışma şartları lisana getirildi. Kurumlar ise sığınmacılara yönelik sorun alanı olarak saha müşahedelerine dayalı olarak, erken yaşta evlilik, çocuk personelliği, bayana şiddet, akran zorbalığını öne çıkardılar. Halk ise bir daha sığınmacılara yönelik gürültü, paklık, kümeler halinde dolaşma, husus bağımlılığı ve hırsızlık üzere problemleri öne çıkardı.
Araştırmada tüm taraflarca lisana getirilen sorun alanlarının 15 kategoride sınıflandığı, bunların da kendi içinde üst başlıklandırılmasıyla “Yasal Mevzuat Belirsizliği” “Kontrol Sistemi Eksikliği” “Gettolaşma” “Sosyal Uyum” ve “Faaliyetlerin Suiistimali” başlıklarının oluştuğu kaydedildi.
Yasal mevzuat ve bu mevzuatı uygulayacak üst kuruluş oluşumunun başka tüm başlıklarla kuvvetli etkileşimde olduğu, denetleme-kontrol düzeneği, gettolaşmayı önleyecek sağlıklı iskan, toplumsal ahengi sağlayacak programlar ve faaliyetlerin suiistimalinin önlenmesinde yasal temelli bir kurumsal yapının tahlil olacağı kararına varıldı.
Araştırmada “Sürdürülebilir Göç Yönetişimi İçin Döngüsel Yaklaşım Modeli” önerildi. Bu modelde, Lokal İdareler, Lokal Halk, Sivil Toplum Kuruluşları ve Göçmenler eksenli temel bileşenler şöyleki sıralandı:
Modeldeki tüm paydaşlar ile hareket etmek, Kurum faaliyetlerinin verimliliğini arttırmak, Kurumların Tekrarlanmış faaliyetlerini minimize etmek, Göçü kalkınma için bir araç olarak görmek, Müspet istikametleri ön plana alarak hareket etmek, Kurumların koordineli hareket etmesini sağlamak, Kurum faaliyetlerinin kontrolünü sağlamak, Paydaşlar içinde interaktif bağlantı.
ANKARA – Gaziantep’te yapılan bilimsel bir çalışmayla, Türkiye’nin göç idaresinde yeni bir modele geçmesi kararına ulaşıldı. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Gaziantep Valiliği/İl Göç Yönetimi, Gaziantep Büyükşehir Belediyesi, Gaziantep Üniversitesi işbirliğiyle Manas Üniversitesi öğretim üyesi Uğur Ünal tarafınca yapılan çalışmada, vilayet nüfusunun yüzde 23’üne karşılık gelen 470 bin Suriye vatandaşının yaşadığı ve mevcut modelin daha kapsamlı olması gerektiği kaydedildi. Ana sorun başlıkları mevzuat belirsizlikleri, denetim düzeneği eksikliği, gettolaşma, toplumsal ahenk ve faaliyetlerin suiistimali olarak belirlendi.
Çalışmada, mevcut göçmen siyasetinin Suriye vatandaşlarının süreksiz olarak kalacağı var iseyımı altında insani gereksinimlerin karşılanmasına odaklandığı ve bu niçinle, siyaset uygulayıcıların Mahallî İdare, Sivil Toplum Örgütleri ve Mahallî Halktan oluşan üçlü saç ayağıyla siyasetlerini yürüttüğü belirlendi. Mevcut yapının bilhassa mevzuat boşluğu ve üst kuruluş eksikliği niçiniyle bahsedilen sıkıntılara yol açtığı kaydedilerek, mahallî halk ile göçmenlerin etkileşimini de zayıflattığını belirtti. Çalışma, mevzuat meçhullüğü ile kontrol-gettolaşma (planlanmış bir iskâna tabi olmadan yerleşim) içinde yüksek alaka olduğunu belirleyerek, kapsamlı bir yasal mevzuat oluşturulması ve tüm yapıyı yönlendirecek üst kurum önerildi.
Araştırma, Kasım 2020-Kasım 2021 devirlerinde Gaziantep’te yapıldı. Araştırma kapsamında yapılan çalışmalarla, yönetim, mahallî idareler ve sivil toplumdan oluşan mevcut idare modeline ait bulgular elde edildi. Bu kapsamda faaliyetlerin, sığınmacılara yönelik tıpkı ve nakdi yardım, sıhhat, eğitim, psiko-sosyal takviye, bakım hizmetleri ve danışmanlık alanlarında ağırlaştığı, istihdamı kolaylaştırma nitelikli eğitim, psiko-sosyal takviye ve toplumsal ahenk programlarının tam faaliyetlerin yüzde 70’ine ulaştığı belirlendi. Birinci senelerdaki acil müdahale ve insanı yardım temelli faaliyetlerin ondan sonrasında kapasite geliştirme ve toplumsal kalkınmaya takviye sağlama eksenine kaydığı bulgusuna ulaşıldı.
Araştırma iştirakçileri tarafınca, faaliyetlere yönelik nicel ögelerin öne çıktığını fakat niteliğin temel alınması gerektiğini kaydederken, bu ögenin Türkiye dışı donör ülkelerin programları için de geçerli olduğunu, fon sağlayan memleketler arası kuruluşların insani olmaktan epey maddi yardımla hudutlu kaldığı eleştirisi yapıldı.
Araştırmada kurumların 10 yıllık periyoda ait olarak bakışlarında, 2015’e kadar devam eden birinci senelerda şaşkınlık ve belirsizlik içerisinde oldukları ve geri dönüşün kısa müddette gerçekleşeceği hissinin hâkim olduğu, 2016 ve daha sonrasında ise kurumsal bir yaklaşımla göçmen-sığınmacı sıkıntısına yaklaştıkları belirlendi.
Araştırmada, sığınmacı iştirakçilerin sorun alanı olarak belirttiği bahisler ise mevzuat meçhullüğü en kıymetli sorun olarak açıklandı. Mevzuat belirsizliğinde mülkiyet hakkı öne çıkarken, meslek ve çalışma şartları lisana getirildi. Kurumlar ise sığınmacılara yönelik sorun alanı olarak saha müşahedelerine dayalı olarak, erken yaşta evlilik, çocuk personelliği, bayana şiddet, akran zorbalığını öne çıkardılar. Halk ise bir daha sığınmacılara yönelik gürültü, paklık, kümeler halinde dolaşma, husus bağımlılığı ve hırsızlık üzere problemleri öne çıkardı.
Araştırmada tüm taraflarca lisana getirilen sorun alanlarının 15 kategoride sınıflandığı, bunların da kendi içinde üst başlıklandırılmasıyla “Yasal Mevzuat Belirsizliği” “Kontrol Sistemi Eksikliği” “Gettolaşma” “Sosyal Uyum” ve “Faaliyetlerin Suiistimali” başlıklarının oluştuğu kaydedildi.
Yasal mevzuat ve bu mevzuatı uygulayacak üst kuruluş oluşumunun başka tüm başlıklarla kuvvetli etkileşimde olduğu, denetleme-kontrol düzeneği, gettolaşmayı önleyecek sağlıklı iskan, toplumsal ahengi sağlayacak programlar ve faaliyetlerin suiistimalinin önlenmesinde yasal temelli bir kurumsal yapının tahlil olacağı kararına varıldı.
Araştırmada “Sürdürülebilir Göç Yönetişimi İçin Döngüsel Yaklaşım Modeli” önerildi. Bu modelde, Lokal İdareler, Lokal Halk, Sivil Toplum Kuruluşları ve Göçmenler eksenli temel bileşenler şöyleki sıralandı:
Modeldeki tüm paydaşlar ile hareket etmek, Kurum faaliyetlerinin verimliliğini arttırmak, Kurumların Tekrarlanmış faaliyetlerini minimize etmek, Göçü kalkınma için bir araç olarak görmek, Müspet istikametleri ön plana alarak hareket etmek, Kurumların koordineli hareket etmesini sağlamak, Kurum faaliyetlerinin kontrolünü sağlamak, Paydaşlar içinde interaktif bağlantı.