FreeDoom
New member
Titanic'in ilk sınıf bir yolcu olan Col. Archibald Gracie bir buzdağıyla tanışmasından günler önce gemiyi gemiye yazılan bir mektupta tanımladı: “Güzel bir gemi, ama kararı vermeden önce seyahatimin sonunu bekleyeceğim.”
Titanik'teki Albay Gracies gezisi felaket bir sonu vardı, ancak diğerlerinin çoğundan daha iyi gitti.
Geminin üst güvertesindeydi ve denize düştüğünde bir korkuluk aldı. Bir sal almadan önce su altında “gizlendiğini” söyledi ve kurtarılmadan önce saatlerce buzlu suya doğru süzüldü.
Wiltshire, İngiltere'deki bir açık artırma evi olan Henry Aldridge ve Son, yazdığı mektup Cumartesi günü açık artırmada 399.000 dolar (veya 300.000 £) satıldı.
Açık artırma evi, düzenli olarak yazılan mektubun, İtalya el yazısının, tanımlanmamış bir Avrupa büyükelçisi, satıcının büyük amcası için ele alındığını söyledi. Antetli kağıt, beyaz bir yıldızlı üçgen kırmızı bayrak gösterir ve “RMS Titanic'te” kelimeleriyle basılmıştır.
Mektup, geminin Southampton, İngiltere tarafından yelken açtığı gün 10 Nisan 1912'de tarihlendirildi. 12 Nisan'da Waldorf Hotel'de kaydedildiği Londra'da damgalandı. Titanik, 14 Nisan gece yarısından kısa bir süre önce bir buzdağına çarptı ve ertesi gün battı.
Henry Aldridge ve Son'un genel müdürü Andrew Aldridge'e göre, mektubun alıcısı Amerika Birleşik Devletleri'ndeydi. Açık artırma evi alıcıyı veya satıcıyı kamuya açıklamamıştır.
Bay Aldridge, bir e -Mail'de geminin yolcularının hikayelerinin “hatıra tarafından anlatıldığını” ve “anılarının bu nesneler tarafından canlı tutulduğunu” söyledi.
Müzayede evi başlangıçta mektubun 60.000 £ veya yaklaşık 80.000 ABD dolarına kadar satılmasını beklemişti.
West Point'teki Amerika Birleşik Devletleri Askeri Akademisi mezunu Albay Gracie, yaklaşık 1.500 kişinin öldürüldüğü Titanik felaketinden kurtulan oldu.
Sekiz ay sonra, Aralık 1912'de hastalıklardan gelen komplikasyonlardan öldü, ancak doktorları ve ailesi, Haberler'a göre gerçek şeyin Titani felaket şokundan asla iyileşmediği olduğunu söyledi.
Albay Gracie kurtarıldıktan sonra, ölümünden sonra yayınlanan deneyimiyle ilgili bir kitap olan “Titanik'in Gerçek” üzerinde çalışmaya başladı. Haberler kitabının incelemesinde şöyle diyor: “Hikayede doğrudanlık ve tutarlılık eksikliği etkili bir şey var.”
Albay Gracie, New York Tribune ile yaptığı röportajda, diğer insanları denize gönderen bir dalga tarafından vurulduğunda geminin üst güvertesinde olduğunu söyledi. Kalmayı başardı ve pirinç bir korkuluk aldı.
“Gemi düştüğünde, bırakmam gerekiyordu ve etrafta dönüp sonsuz bir süre yıkandım” dedi. “Sonunda karışık moloz kütlesi bulmak için yüzeye geldim.”
Ahşap bir ızgara paketlediğini ve daha sonra bir sal tuval ve mantar gördüğünü söyledi. Sal yapmayı başardı ve başkalarını kurtarmaya çalıştı. Sonunda bir kurtarma gemisi olan RMS Carpathia'ya ulaştılar.
Tribune'ye göre Albay Gracie, “Önümüzde kırılan saatler şimdiye kadar harcadığım en uzun ve en korkunç saatlerdi.” Dedi. “Buzlu su yüzünden hissetmeden pratik olarak, neredeyse yorgunluktan düştük.”
Albay Gracie, New York ve Washington Derneği'nde yerleşik bir kişiydi.
Babası İç Savaş sırasında Konfederasyon Ordusu Ordusunda bir subaydı. Albay Gracie aynı zamanda 1799'da New York Belediye Başkanı Gracie Mansion'un resmi konutunu inşa eden Archibald Gracie'nin soyundan geliyordu.
Titanische'nin çöküşü hakkındaki haberler Amerika Birleşik Devletleri'ne ulaştıktan ve Albay'ın hayatta kalıp kalmadığı bilinmiyordu, karısı Constance Schack Gracie'nin engelsiz nedenlerle kayıp olduğu bildirildi.
Haberler'a göre, Bayan Gracie gemide olmamıştı, ancak başka bir şirket kadını Mary E. Gage tarafından Lunacy testinde suçlanmayacak şekilde şehri terk etmişti.
Titanik felaketinden sonraki günlerde, Gracies'in kızı Edith Gracie, annesinin bilmediği nerede olduğu soruldu ve babasının kaderi zamanları bildirdi.
Albay Gracie'nin Avrupa'da olduğunu ve bir operasyondan kurtulduğunu ve bir mektupta çok daha güçlü bir anayasa ile eve döneceğini söyledi.
“Bunu düşünmek için çok korkunç,” dedi, “ama umarım kazanın tehlikeleri boyunca hasar görmeyeceği umuduna karşı.”
Titanik'teki Albay Gracies gezisi felaket bir sonu vardı, ancak diğerlerinin çoğundan daha iyi gitti.
Geminin üst güvertesindeydi ve denize düştüğünde bir korkuluk aldı. Bir sal almadan önce su altında “gizlendiğini” söyledi ve kurtarılmadan önce saatlerce buzlu suya doğru süzüldü.
Wiltshire, İngiltere'deki bir açık artırma evi olan Henry Aldridge ve Son, yazdığı mektup Cumartesi günü açık artırmada 399.000 dolar (veya 300.000 £) satıldı.
Açık artırma evi, düzenli olarak yazılan mektubun, İtalya el yazısının, tanımlanmamış bir Avrupa büyükelçisi, satıcının büyük amcası için ele alındığını söyledi. Antetli kağıt, beyaz bir yıldızlı üçgen kırmızı bayrak gösterir ve “RMS Titanic'te” kelimeleriyle basılmıştır.
Mektup, geminin Southampton, İngiltere tarafından yelken açtığı gün 10 Nisan 1912'de tarihlendirildi. 12 Nisan'da Waldorf Hotel'de kaydedildiği Londra'da damgalandı. Titanik, 14 Nisan gece yarısından kısa bir süre önce bir buzdağına çarptı ve ertesi gün battı.
Henry Aldridge ve Son'un genel müdürü Andrew Aldridge'e göre, mektubun alıcısı Amerika Birleşik Devletleri'ndeydi. Açık artırma evi alıcıyı veya satıcıyı kamuya açıklamamıştır.
Bay Aldridge, bir e -Mail'de geminin yolcularının hikayelerinin “hatıra tarafından anlatıldığını” ve “anılarının bu nesneler tarafından canlı tutulduğunu” söyledi.
Müzayede evi başlangıçta mektubun 60.000 £ veya yaklaşık 80.000 ABD dolarına kadar satılmasını beklemişti.
West Point'teki Amerika Birleşik Devletleri Askeri Akademisi mezunu Albay Gracie, yaklaşık 1.500 kişinin öldürüldüğü Titanik felaketinden kurtulan oldu.
Sekiz ay sonra, Aralık 1912'de hastalıklardan gelen komplikasyonlardan öldü, ancak doktorları ve ailesi, Haberler'a göre gerçek şeyin Titani felaket şokundan asla iyileşmediği olduğunu söyledi.
Albay Gracie kurtarıldıktan sonra, ölümünden sonra yayınlanan deneyimiyle ilgili bir kitap olan “Titanik'in Gerçek” üzerinde çalışmaya başladı. Haberler kitabının incelemesinde şöyle diyor: “Hikayede doğrudanlık ve tutarlılık eksikliği etkili bir şey var.”
Albay Gracie, New York Tribune ile yaptığı röportajda, diğer insanları denize gönderen bir dalga tarafından vurulduğunda geminin üst güvertesinde olduğunu söyledi. Kalmayı başardı ve pirinç bir korkuluk aldı.
“Gemi düştüğünde, bırakmam gerekiyordu ve etrafta dönüp sonsuz bir süre yıkandım” dedi. “Sonunda karışık moloz kütlesi bulmak için yüzeye geldim.”
Ahşap bir ızgara paketlediğini ve daha sonra bir sal tuval ve mantar gördüğünü söyledi. Sal yapmayı başardı ve başkalarını kurtarmaya çalıştı. Sonunda bir kurtarma gemisi olan RMS Carpathia'ya ulaştılar.
Tribune'ye göre Albay Gracie, “Önümüzde kırılan saatler şimdiye kadar harcadığım en uzun ve en korkunç saatlerdi.” Dedi. “Buzlu su yüzünden hissetmeden pratik olarak, neredeyse yorgunluktan düştük.”
Albay Gracie, New York ve Washington Derneği'nde yerleşik bir kişiydi.
Babası İç Savaş sırasında Konfederasyon Ordusu Ordusunda bir subaydı. Albay Gracie aynı zamanda 1799'da New York Belediye Başkanı Gracie Mansion'un resmi konutunu inşa eden Archibald Gracie'nin soyundan geliyordu.
Titanische'nin çöküşü hakkındaki haberler Amerika Birleşik Devletleri'ne ulaştıktan ve Albay'ın hayatta kalıp kalmadığı bilinmiyordu, karısı Constance Schack Gracie'nin engelsiz nedenlerle kayıp olduğu bildirildi.
Haberler'a göre, Bayan Gracie gemide olmamıştı, ancak başka bir şirket kadını Mary E. Gage tarafından Lunacy testinde suçlanmayacak şekilde şehri terk etmişti.
Titanik felaketinden sonraki günlerde, Gracies'in kızı Edith Gracie, annesinin bilmediği nerede olduğu soruldu ve babasının kaderi zamanları bildirdi.
Albay Gracie'nin Avrupa'da olduğunu ve bir operasyondan kurtulduğunu ve bir mektupta çok daha güçlü bir anayasa ile eve döneceğini söyledi.
“Bunu düşünmek için çok korkunç,” dedi, “ama umarım kazanın tehlikeleri boyunca hasar görmeyeceği umuduna karşı.”