Fonksiyonel anne & baba tavrı

MüzminBekar

New member
Tutarlılık, disiplin için en kıymetli unsurlardan biridir. Anne-baba çocuğun uygun olmayan bir isteğine birkaç kere “Hayır” dedikten daha sonra sonunda “Evet” diyorsa, çocuk ısrar etmesinin işe yaradığını öğrenecektir.

Anne-babanın sözbirliği ve işbirliği yapması disiplin için gereklidir. Anne, çocuğa “Dışarı çıkmadan evvel oyuncaklarını topla.” dediğinde; baba, “Bırak gitsin, arkadaşları bekliyor.” diyorsa; çocuk, işine gelen kuralları dinleyecektir.

Anne-baba, davranışlarıyla çocuğa örnek olduğunu unutmamalıdır. Anne-babanın, öğrettikleri kuralları kendilerinin de sergiliyor olması gerekir. Kardeşine vurduğu için çocuğunu döven bir baba, “Kimsenin kimseye vurmaması gerekir.” kuralını evvel kendisi çiğnemiş olur.

Çocuklar, anne-babaların birbirilerine nasıl davrandıklarını gözlemlerler. Eşini daima eleştiren ya da ona alaycı bir biçimde yaklaşan bir babanın yanında, çocuğun kardeşine olumlu ve saygılı davranması beklenemez.

Anne-babaların çocuklarına karşı tavırlarını etkileyen esas faktörler şu biçimde sıralanabilir:

Anne ve babanın zihinlerinde nasıl bir çocuk istedikleri konusunda, daha doğumdan evvel hayali bir çocuk kavramı oluşur.

Dünyaya gelen çocuk, anne ve babanın beklentilerine uygun olmadığı takdirde, oluşan kırıklık kararı, anne-babada reddetme tutumu gelişir.
 
Üst