Çocuğum okula gitmek istemiyor

MüzminBekar

New member
İlkokul, okul öncesi periyottan daha farklıdır. Okul öncesi devirde çocuk, severek ve isteyerek okula gitse de, ilkokula başladığında bu isteği değişebilir, ağlamaya başlayabilir.

Bu durum, çocuk açısından olağandır. Zira ilkokula başlaması ile bir arada çocuğun öğretmeni, arkadaşı, ortamı ve ondan beklenen davranışlar değişmektedir. Çocuğun tüm bunlara alışması vakit alır, bu vakte “Uyum Süreci” denir.

Anne baba olarak şunlara dikkat etmekte yarar vardır:

Bu durumun yalnızca sizin çocuğunuzun başına geldiğini düşünerek çocuğunuzu suçlamayın ve azarlamayın. Okula gitmek istememe, annesini yanında isteme de okula başlamada epeyce sık rastlanan bir durumdur.

Bu durumun süreksiz, okula alışma sürecinde yaşanan bir durum olduğunu akıldan çıkarmamak ve panik yapmamak gerekir. Onun yerine soğukkanlılığınızı koruyarak takviye olmak sorunu aşmada daha işe yarayacaktır.

“Okula gitmek zorundasın, gitmezsen okuma yazma öğrenemezsin” üzere sözler çocuğu ikna etmek için pek işe yaramaz. Bunun yerine okulun keyifli taraflarından bahsetmek gerekir.

Okul başlamadan evvel çocuğa “Burası kreşe benzemez, uyman gereken çok kural var, kurallara uymazsan öğretmenin sana kızar” üzere açıklamalar yapmak yerine, “İlkokul kreşten birtakım tarafları ile farklı” diyerek farklılıkları çocuğunuzu korkutmadan anlatmaya çalışın.

Okula gitmek istemeyen çocuklarda gece yatmadan evvel ve sabah kalktığında psikosomatik dediğimiz bulantı, kusma, karın, baş ağrısı üzere şikâyetler artacaktır.

Çocukla konuşarak, onu hakikaten rahatsız eden bir durumun olup olmadığını anlamaya çalışın. Şayet bu biçimde bir durum var ise, bu sıkıntıların halledilebileceği ve giderilebileceğini belirterek çocuğu rahatlatma yoluna gidin.

Okula gitmesi konusunda aile fertleri dengeli davranmalı; anne gitmesi konusunda ikna etmeye çalışırken baba, bugün gitmesin üzere bir tutum ortasında olmamalıdır. Zira çocuklar, bu üslup açıkları epeyce profesyonel biçimde kullanırlar

Okulun yalnızca vazife ve sorumluluklarından, zorunluluğundan değil, beraberinde toplumsallığından, eğlenceli yanlarından ve öteki hiç bir yerde bulmayacağı kadar arkadaş edinmesini sağlayacağı üzere eğlenceli ve hoş yanları da anlatılmalı.

Çocuğun tertipli olarak okula gitmesi sağlanmalı ve bu bahiste taviz verilmemeli, duygusal davranarak çocuğun istediğini elde etmesine müsaade verilmemeli. Zira okuldan ne kadar uzak kalırsa, okula tekrar tertipli gitmeye başlaması o kadar güç olacaktır.

Çocuğun okul korkusunu yaratan durum konuttan kaynaklanıyorsa bunu acil olarak gidermeye çalışın ve çocuğun bu mevzuda rahatlaması, okul korkusunu azaltacaktır.

Çocuğun yalnız kalma korkusu asla kızgınlık ve tehditle karşılanmamalıdır Azarlamak yerine, yapan ve itimat verici bir yaklaşım çocuğu rahatlatacaktır.

Öğretmenle işbirliği ortasında olmak ve dengeli davranmak, bu süreçte sorunu çözmede size avantaj sağlayacaktır.

Çocuğun daha evvel tek başına yahut başka kaldığı vakit yapabildiği olayları hatırlatın, bunları düşünmek, hatırlamak onun inancını artırmasına yardımcı olacaktır.

bu vakitte çocuğun kendi başına bir şeyler yapmasını, dışarı çıkmasını teşvik edip, cesaretlendirmek çocuktaki telaşları azaltacaktır. Zira okul haricinde yalnız başına bir şeyler yapabildiğini görmek ona yürek kazandıracak ve bu da itimat kazanmasını sağlayacaktır.

Çocuğun, büyüklerin yanında kendini küçük hissetmesi yerine, okul haricinde akranlarıyla bağlarını artırıp küme dinamizmini yakalamaya çalışın. Çocuğun büyüklerin yanında küçüleceğini lakin arkadaşlarının yanında kendini birey olarak bakılırsaceğini unutmayın. Bu maksatla öbür velilerle işbirliği yaparak okul dışı etkinlikler düzenlemeye çalışmak çocukların okula alışma süreçlerini hızlandıracak ve dertlerini azaltacaktır.

Okul hazırlığını, sabah kalmayı eğlenceli hale getirebilir, hoş boyanmış yumurtalarla hazırlanmış bir kahvaltı yahut değişik sesler çıkartarak uyandıran bir çalar saat, öpüşerek uyandırmak çocuğu daha memnun edecektir.
 
Üst