FreeDoom
New member
2005 yılında evcil hayvan sahiplerine danışmanlık yapmaya başlayan 79 yaşındaki Bayan Goodfriend, bu artışı pandemiye bağladı ve bunun insanları “kederin daha fazla farkına varmasını ve bunu ifade etmeye daha yatkın” hale getirdiğini söyledi.
1910'dan beri Manhattan'a hizmet veren Schwarzman Hayvan Tıp Merkezi, 1983'ten bu yana müşterilerine ücretsiz bir evcil hayvan kaybı destek grubu sunuyor. Veteriner sosyal hizmet uzmanı olan 79 yaşındaki Susan Cohen, grup fikrini ortaya attı ve bunun her yüz yüze oturuma yaklaşık beş kişinin katılmasıyla başladığını söyledi. 2011 yılında merkezdeki işinden ayrıldığında bu sayı iki katına çıkmıştı.
Bu tür toplantılara olan talep, merkezin sunduğu hizmetleri genişletmesine neden oldu: artık ayda birkaç kez video görüşmeleri için bir araya gelen birkaç keder grubu var. Bunlardan biri, hayvanları son üç ay içinde ölen insanları hedef alırken, diğeri ise hâlâ geçen yıl ölen evcil hayvanların acısını çeken sahipleri hedefliyor. Merkezde yas gruplarını yöneten veteriner sosyal hizmet uzmanı 40 yaşındaki Judith Harbour, yakın zamanda ciddi sağlık sorunları olan köpek sahipleri için üçüncü bir grup başlattı. Her grubun ülke genelinden 20 katılımcısı var ve bazılarının bekleme listeleri var.
Bayan Harbour, katılımcıların çeşitli kökenlerden geldiğini ve yaşlarının 18 ila 85 arasında değiştiğini söyledi. Yasını tuttukları evcil hayvanların sadece kedi ve köpekleri değil, aynı zamanda eğitimli kaplumbağaları, papağanları, papağanları, kertenkeleleri, atları ve tavşanları da içerdiğini söyledi.
Görevleri arasında merkezdeki bireysel müşterilere ve veterinerlere günlük tavsiyelerde bulunmak da bulunan Bayan Harbour, birçok grup katılımcısının, ölen bir evcil hayvanla ilgili üzüntülerini yakınlarına tam olarak ifade edemediklerini söylediğini söyledi. Bazıları evcil hayvanlarını kaybetmenin acısını yaşadıkları için yargılandıklarını söylerken, bazıları ise başka bir evcil hayvan alıp hayatlarına devam etmelerini söyleyen sevdikleri tarafından reddedildiklerini hissetti.
Bir evcil hayvanın ölümünün yarattığı acının genellikle toplum ve toplum tarafından fark edilmediğini söyledi: “Böyle bir şey yaşadığınızda, kendinizi gerçekten görünmez ve bir nevi kendi başınıza hissedersiniz.”
1910'dan beri Manhattan'a hizmet veren Schwarzman Hayvan Tıp Merkezi, 1983'ten bu yana müşterilerine ücretsiz bir evcil hayvan kaybı destek grubu sunuyor. Veteriner sosyal hizmet uzmanı olan 79 yaşındaki Susan Cohen, grup fikrini ortaya attı ve bunun her yüz yüze oturuma yaklaşık beş kişinin katılmasıyla başladığını söyledi. 2011 yılında merkezdeki işinden ayrıldığında bu sayı iki katına çıkmıştı.
Bu tür toplantılara olan talep, merkezin sunduğu hizmetleri genişletmesine neden oldu: artık ayda birkaç kez video görüşmeleri için bir araya gelen birkaç keder grubu var. Bunlardan biri, hayvanları son üç ay içinde ölen insanları hedef alırken, diğeri ise hâlâ geçen yıl ölen evcil hayvanların acısını çeken sahipleri hedefliyor. Merkezde yas gruplarını yöneten veteriner sosyal hizmet uzmanı 40 yaşındaki Judith Harbour, yakın zamanda ciddi sağlık sorunları olan köpek sahipleri için üçüncü bir grup başlattı. Her grubun ülke genelinden 20 katılımcısı var ve bazılarının bekleme listeleri var.
Bayan Harbour, katılımcıların çeşitli kökenlerden geldiğini ve yaşlarının 18 ila 85 arasında değiştiğini söyledi. Yasını tuttukları evcil hayvanların sadece kedi ve köpekleri değil, aynı zamanda eğitimli kaplumbağaları, papağanları, papağanları, kertenkeleleri, atları ve tavşanları da içerdiğini söyledi.
Görevleri arasında merkezdeki bireysel müşterilere ve veterinerlere günlük tavsiyelerde bulunmak da bulunan Bayan Harbour, birçok grup katılımcısının, ölen bir evcil hayvanla ilgili üzüntülerini yakınlarına tam olarak ifade edemediklerini söylediğini söyledi. Bazıları evcil hayvanlarını kaybetmenin acısını yaşadıkları için yargılandıklarını söylerken, bazıları ise başka bir evcil hayvan alıp hayatlarına devam etmelerini söyleyen sevdikleri tarafından reddedildiklerini hissetti.
Bir evcil hayvanın ölümünün yarattığı acının genellikle toplum ve toplum tarafından fark edilmediğini söyledi: “Böyle bir şey yaşadığınızda, kendinizi gerçekten görünmez ve bir nevi kendi başınıza hissedersiniz.”