Akşener: Ayçiçeği yağı kuyrukları artık ülkemizin acı bir gerçeği

TerraNova

New member
YETERLİ Parti Genel Lideri Meral Akşener, partisinin TBMM küme toplantısında konuştu.

Akşener, bu hafta küme toplantısında 8 Mart Dünya Bayanlar Günü ötürüsıyla bayanları ağırladı.

Akşener, konuşmasında şunları söylemiş oldu:

“Biliyorsunuz, bay kriz ve arkadaşlarının en büyük özelliği, beceriksizliklerinin sorumluluğunu, asla kabul etmemeleridir. Kendilerinden diğer, herkes ve her şey, rastgele bir bahisteki berbata gidişin, sorumlusu olabilir. Bir tek kendileri, ‘ak’ kaşıktır… Bunun ruhsal çözümlemesine, hiç girmeyeceğim, daha sonra mahkemelik oluyoruz…Biliyorsunuz, bay kriz’in beceriksizliğinin son yansıması, enflasyon. Milletimiz uçan fiyatlar, gün çok gelen artırımlar, astronomik faturalar altında, zahmet çekiyor. Bu arkadaşlar da bir müddetdir, enflasyon canavarının sorumluluğunu, atacak bir şey arıyorlar. Her hafta, öteki bir sorumlu uyduruyorlar, fakat bir türlü tutunamıyorlar. Gerçekten, son olarak, ‘dünyada güç fiyatları yükseliyor, o yüzden enflasyon yüksek’ demeye başladılar. Ne var ki bu, fütursuzca uydurulmuş, koskoca bir palavra. Aşikâr ki artık, söyleyecek palavraları da kalmamış…Kardeşim; öbür ülkeler, güç ithal etmiyor mu? Yalnızca biz mi, güç satın alıyoruz? Dünyadaki ülkelerin, en az yarısında, yıllık enflasyon, bizim aylık enflasyonumuzdan, daha düşük. Bir tek, Venezüella, Sudan, Surinam ve Zimbabve’de enflasyon da bizden yüksek… Düşünebiliyor musunuz asrın önderimizin getirdiği Türkiye. İşte size, bay kriz’in üstün iktisat siyasetlerinin kararı. Surinam’la, Zimbabve’yle rekabet eden Türkiye…Gerçekten ibretlik.

“Bu fiyat artışların sebebi, yolsuzluktur”

Bu milletin, artık bu masallara karnı tok. Her şeye karşın, dünyada enflasyon bu kadar düşükken, bizde yüksek olması, beceriksizlikten diğer bir şey değildir. Lafı dolandırmanın alemi yok. Bu fiyat artışlarının sebebi, yolsuzluktur. Bay Kriz ve takımının berbat idaresidir. Saçma sapan siyasetlerle, bir yıl içerisinde, Türk lirasının kıymetini, yüzde yüz düşürürseniz, bir de bunu, ‘rekabetçi kur’ diye ambalajlamaya kalkarsanız, olacağı budur. Bu kadar sıradan.

Buradan, iktidardakilere seslenmek istiyorum; sizin enflasyonu düşürmeye niyetiniz de gücünüz de bilginiz de takımınız de yok. Bunu biliyoruz. Fakat bir daha de sorumlu siyaset anlayışımızın, bir gereği olarak, size kimi tekliflerde bulunacağım: Evvel; iktisatta inanç ortamı oluşturacaksınız. Para ve maliye siyasetini, koordineli ve faal bir biçimde kullanacaksınız. Türk lirasına prestij kazandıracaksınız. Merkez Bankası’na müdahale etmeyeceksiniz. Siyaset faizini etkisizleştirmeyi değil, tesirli kılmayı maksat alacaksınız. daha sonrasında ise; bütçede israfı, şatafatı, saray sefasını keseceksiniz. Hortumlamayı bırakacaksınız. Bay krizin 5 atlısının, dolar üzerinden olan mukavelelerini feshedeceksiniz. Söylemesi bile gülünç ancak; tüm bunların yanında, bir de saçma sapan açıklamalarda bulunmayacaksınız. Az konuşup hayli iş yapacaksınız. Bir gün bir model, sonraki gün diğer model denemeyeceksiniz. Bütün dünyanın uyguladığı siyasetleri bırakıp, ‘biz heterodoks siyaset uygulayacağız’ diye, fantastik maceralara girmeyeceksiniz.

Biz Türkiye’nin gerçeklerini konuşurken; hatta, iktidar mensuplarına, tahlil odaklı, yapan tekliflerde bulunurken; bay kriz ve arkadaşları, öteki işlerle uğraşıyorlar. örneğin, rantçılarla yeni iş birlikleri kovalıyorlar. örneğin, az sayıdaki düzgün bürokratın, ayağını kaydırıp, yerlerine, buyruk erlerini yerleştirmenin hesabını yapıyorlar. örneğin kalan son birkaç bağımsız medya kanalını, nasıl susturacaklarını planlıyorlar. Ben burada gerçekleri konuşurken; saray medyasının haber merkezleri, bu gerçekleri, hangi palavralarla örteceklerinin hesabını yapıyor. Ben burada gerçekleri konuşurken; sarayın maaş bağladığı binlerce trol, toplumsal medya hesaplarımıza yapacakları, atakları planlıyor. Ve siz, elektrik faturalarınızı, nasıl ödeyeceğinizi düşünürken; saray eşrafı, internette satın alacakları otomobillere bakıp, akşam yemeğini, hangi lüks restoranda yiyeceklerini düşünüyorlar. Ve bunları toplumsal medya hesabından umutsuz, işsiz, gece oturup gündüz uyuyan gençlerin gözüne sokuyorlar. Artık gün üzere ortadaki bunlar artık, umutsuz bir olaylar ve yanlışsız yola asla dönmeyecekler. Zira; Türkiye’yi hakkıyla yönetebilmenin temeli, Türkiye’yi sevmektir. Kendini değil, memleketi sevmektir. Yandaşı değil, vatandaşı sevmektir. Allah’ın bize lütfu olan bu ülkenin, taşını, toprağını, suyunu, ağacını sevmektir.

“Ayçiçeği yağı kuyrukları da artık ülkemizin acı bir gerçeği”

‘Millet’ kelamını, lisanlarından düşürmeyip, attıkları her adımla, yaptıkları her yanlışla, millete düşmanlık ediyorlar. Nazım Hikmet, dizelerinde ne hoş söz ediyor; ‘onlar ümidin düşmanıdır sevgilim, akar suyun, meyve çağında ağacın, serpilip gelişen hayatın düşmanı.’ Gerçekten; geçen hafta, ‘fakir köylü Hatçe bayana, ırgat Süleymana düşman’ olan Tarım Bakanı, vazifesinden, ‘affedildi.’ Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi’nin, vaktinde, öve öve bitirilemeyen, yıldızlar takımından, bir üstün liyakatli yıldız daha, bir gece birdenbire sükunet içinde kaymış oldu. Yurt genelinde çiftçilerimiz, bu arkadaşımızın ‘affını’, çok anlaşılabilir bir coşkuyla karşıladı. niye mi? Gelin Sayın Bakan’ın performansına, birlikte bakalım. Mazot 20 lira. Gübrenin kilosu en az 10 lira. Yemin kilosu 5,5 lira. Silaj 1, kuru yonca 2,5 lira. Çiftçilerimizin, bankalara ve finans kurumlarına borcu 178 milyar lira. Piyasa borçlarını da katarsak 228 milyar lira. Süt/Yem paritesi, tarihte birinci kere, 1’in altına düşmüş. Piyasada, en az 70-75 lira olan, karkas kırmızı et kesim fiyatı, Et ve Süt Kurumu’nda hala 55-60 lira. Damızlık inekler, düveler kesite gidiyor. Kurban’da 100 malı olan çiftçinin, bugün 50 malı yok. Hayvancılık işletmelerinin birçoğu ya boş ya da yarı kapasite çalışıyor. Çiftçiden, 2 lira 25 kuruşa alınan buğday, neredeyse 6 liraya ithal ediliyor. Kışın ortasına gelmişiz, hala buğday muhtaçlığı karşılanmamış. Ayçiçeği yağı kuyrukları da artık ülkemizin acı bir gerçeği… İşte size, üstün liyakat nişanını hak eden, bir bakanlık performansı. İşte size, Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi’nin, tarımda oluşturduğu enkazın ibretlik resmi. Yazıklar olsun.

Buradan, tarımdaki bu enkazı devralan yeni bakana, güzel olsun diyor, kendisini, ivedilikle birtakım adımları, atmaya davet ediyorum. Sayın Bakan; çiftçinin, kışlık ekim için kullanamadığı gübreyi, hiç şayet olmazsa, bahar gübresi olarak kullanabilmesi için, muhtaçlığı olan gübrenin, yarısını karşılayın. Tarım Kredi ve bankalarda, yapılandırması yapılan çiftçilerin, üretimde kalmalarını sağlayın. Bunun için sicil affı dahil, ödedikleri kadar, yeni işletme kredisi almalarının, önünü açın. Her ne kadar, 2021 hak edişleri için konulmuş olsa da ekim-dikim-üretim dönemi öncesi, 2022 toplam destekleme fiyatının, en az yarısını avans olarak ödeyin. Yani, en geç nisan sonuna kadar, 29 milyar liranın yarısını ödemiş olun. Kalan kısmını ise, en geç ekim ayında ödeyeceğinizi duyurun. Çiftçilerin kullanacağı mazottan, hiç şayet olmazsa bu yıl için vergileri kaldırın. bu biçimdece mazot fiyatını, yarıya düşürmüş olun. Çiğ süt fiyatını, en az 1,30 paritesine güncelleyin. Prim hariç, en az 6 buçuk lira fiyat verin. Süt sanayicisine, elektrik dayanağı sağlayın. Karkas et fiyatını, ESK fiyatı olarak, en az 75 lira yapın. Çiğ süt ve kırmızı et meblağlarını, belli periyotlarda güncelleyin. Güncelleme tarihlerini evvelinde ilan edip piyasaya itimat telkin edin. Bu vesileyle; sayın üretici düşmanı Bakan’a hayatta muvaffakiyetler diliyor; tıpkı, ziyadesiyle feyz aldığı, eski Damat Bakan’ın yaptığı üzere, yandaş yayınlardan çıkaracağı, ‘66 adımda Türk Tarımı’ isimli kitabını, sabırsızlıkla beklediğimi, huzurunuzda tabir etmek istiyorum.

Memleket, taksit taksit sevilmez. Göz nazaran gore, memleketini talan ettirmez. Lakin maalesef, artık güzelce anladık ki, bu iktidarın, bir kötülük ajandası var. Aşikâr ki bu grup, her hafta toplanıp, ‘acaba bu hafta, memlekete ne kötülük yapsak’ diye istişare ediyorlar. görüşmeden çıkınca da ya, ekonomiyi batıracak, yeni kararlar alıyorlar. Ya, bir daha bir yandaşı ihya ediyorlar. Ya da haritadan seçip, memleketin bir öteki kıyısını, ırmağını, dağını, ormanını, talan ediyorlar. Hakikaten geçen hafta, bu ajandaya zeytinlikleri almışlar. Bunun kararında da zeytinlerimizin talan kararnamesi, bütün yasa ve yetkiler çiğnenerek, anında önümüze konuverdi. Sayın Erdoğan; hani, ‘Nas’ vardı? Ne oldu Nas’a? Hazreti Nuh’un gemisine konan güvercinin ağzında, zeytin kısmı var. Aziz Rabbim Kuran’da, o ağaç üstüne yemin ediyor. Bu zalimliğe yol verirken, Sure-i Tin hiç mi aklına gelmedi? Bu talanı, bu kaçak, bu hukuksuz sonucu imzalarken, hiç mi vicdanın sızlamadı? ‘Bir tek yüzüğüm var’ dediğin, fakirlik günlerinde, sofranda bulunduğunda, keyifli olduğun zeytin tanelerinin, hiç mi hatırı yoktu da imzayı basıp, zeytinlikleri, gözü dönmüş rantçıların yağmasına açtın? Yazıklar olsun.

“Sanki vida söküp, vida takıyor”

Bunlarda hiç utanma kalmadığı için, formülleri de hazır. Neymiş efendim, madeni çıkardıktan daha sonra, ağaçları yerine dikeceklermiş. Fesüphanallah…Bu zihniyete bir bakar mısınız? 300 yıllık, 500 yıllık, ekolojik mucizeyi topraktan sökecekmiş, daha sonra da yerine takacakmış…Mübarek, güya vida söküp, vida takıyor. Ne diyelim, Allah bunları ıslah etsin.

Bir de bu arkadaşların değişik bir huyu var; ne vakit, yanlışlarına dikkat çeksek, ‘Bunlar, Türkiye’nin zenginleşmesine karşı’ diyorlar. Üstelik bunu, bu biçimde bir zenginliği, vicdansızların eline bırakırken, demeye de zerre utanmıyorlar. Hatta üzerine bir de ‘zeytinci para mı kazanıyor?’ diye soruyorlar. Kardeşim; zeytinci kazanamıyorsa, sen utanacaksın, sen! Bunu soracağına; ‘o ağaçlar gerçek birer hazine’ diyeceksin. İlla soracaksan; ‘üretimde, 1,5 milyon tonla, dünyada dördüncü ülkeyiz. niye İtalya, niçin Yunanistan kadar kazanamıyoruz’ diye soracaksın. Maalesef, aklı fikri inşaat olanların, betonarme zihinlerin, bunu anlamasının imkânı yok. Merhum Erbakan Hoca’nın tabiriyle, ‘sizi gidi beton başlılar sizi.’ Fakat kimse merak etmesin, bu mevzunun peşini bırakmayacağız. Muğla milletvekilimiz Metin Ergun, mevzuyla ilgili dava açtı. Süreci yakından takip ediyoruz.

“Diş perisi üzere, sarayın da rant perileri var”

Bu saray, fazlaca acayip bir yer. A acayip bir yer. Adeta, masalsı bir dünya…örneğin, geceleri gelen rantçıları var. Mübarekler birebir diş perisi üzere, sarayın da rant perileri var. Zira bu periler biliyor ki; Sayın Erdoğan, elinde geceleri kalemle bekliyor. Kalem var elinde. Şöyle oluyor. Artık rant perisi geliyor, ‘haşmetmeap’ diyor. Elinde kalem var haşmetmeabın. Diyor ki ‘geçerken bir uğradık, şöyleki bir rantımız var’ diyene, haşmetmaap basıyor imzayı. Lakin gariptir o kalemi bir günde milletin menfaatine kullanmayı akıl etmiyor, edemiyor. Zira bu arkadaşımız artık milleti değil, rantçıların adamı. Onun için, bugün gelinen noktada biz artık, bir siyasi partiyle rekabet etmiyoruz. Biz, artık kötülükle uğraş ediyoruz. Bu uğraş artık, güzelle berbatın, hakla batılın, haklıyla zalimin, mazlumla zalimin gayreti.

Biz, ‘varlığım, Türk varlığına armağan olsun’ diyerek büyümüş bir jenerasyonuz. Biz, ‘varlığım, Türk varlığına armağan olsun’ diyerek, evlat yetiştirmiş bir jenerasyonuz. O mübarek ağaçlar da o varlığın bir kesimidir. Bizim davamız, bizim yeminimiz, kendini, devletine ve milletine adamaktır. Varlığını, Türk varlığına adayanlar, milleti yoklukla, yoksullukla boğuşurken, yazlık saray peşinde koşmaz, koşamaz. İşi gücü bırakıp, kupon arazi kovalamaz, kovalayamaz. Servet peşinde koşanlar için alınan, haram kararlara, sessiz kalmaz, kalamaz. Zira; ‘varlığım, Türk varlığına armağan olsun’ diyenlerin, en büyük serveti, rantçılardan alacağı alkış değil, milletinden alacağı hayır duadır. Varsın onlar, Allah’ın huzurunda, hesap vermeyecekmiş üzere yaşasınlar. Varsın onlar, çocuklarına, harcayamayacakları kadar büyük, servetler bıraksınlar. Varsın onlar, seçim yokmuş üzere, saray sefasına devam etsinler. Biz, bu milletin çocuklarını, onların haram nizamına ezdirmeyeceğiz. Çaldıkları üzere geri verecek, geldikleri üzere gidecekler.

“Bu seçim, helal ile haram içinde olacak”

Şimdiden ilan ediyorum; o sandık, er ya da geç gelecek. Ve o sandık geldiğinde, biz de bir seçim yapacağız. Bu seçim, yalnızca Cumhurbaşkanını yahut milletvekillerini belirleyeceğimiz, bir seçim olmayacak. Bu seçim, helal ile haram içinde olacak. Bu seçim, millet iradesi ile rantçı vesayeti içinde olacak. Ez cümle; bu seçim, yeterli ile makus içinde olacak. Ve o gün geldiğinde, uygunlar kesinlikle kazanacak!

“Yeni yokluğumuz ilaç yokluğu”

Bu ucube sistem ve liyakatsiz takımları; milletimizin yalnızca cebine ve malına değil, ruh ve vücut sıhhatine da ziyan veriyor. Çocuklarımız başta olmak üzere, toplumumuzun geniş kesitlerini, süratle yoksullaştıran bu sistemin, verdiği ziyan, yalnızca yoksullukla sonlu kalmadı. 2022’nin Türkiye’sinde, artık yokluk da yaşamaya başlandı. İşte size, milletimizin sıhhatini her geçen gün daha fazla tehdit eden, yeni yokluğumuz: İlaç yokluğu…Bakın, artık her yıl, ilaç yokluğuyla karşılaşıyoruz. Vatandaş, eczacıyı suçluyor. Eczacı, ilaç firmalarını suçluyor. Firmalar döviz kurunu suçluyor. Döviz kurunun lisanı olsa da konuşsa…Görsek ki kim hatalı. Fakat, hatalı kim olursa olsun; günün sonunda olan, hasta yatağında, ilaç bekleyen insanlarımıza oluyor… Yanlış yürütülen, ilaç ve geri ödeme siyasetleri, vatandaşlarımızın en kritik hastalıklarda, ilaçsız kalmasına niye oluyor.

İlaç meblağları da tıpkı akaryakıt üzere, elektrik üzere, dövize bağlı olarak belirleniyor. Ama ortada bir fark var: 14 Şubat’ta, ilaç üreticilerimize, ‘İlaç fiyatlarını belirlerken, 1 avroyu, 6 lira 29 kuruş kabul ediyorum. Ona bakılırsa fiyatınızı belirledim. Ya bu fiyata satarsınız ya da bu fiyata satarsınız’ dendi. Şu işe bakar mısınız? Gerçek kur, 16 lirayı aşmış, bunlar, 6 liradan hesap yapıyor. Madem o denli; buradan iktidara, bir teklifte bulunmak istiyorum. Madem, devlet olarak ilaç alırken Avro’yu, 6 lira 29 kuruş kabul ediyorsunuz, bu biçimde, akaryakıt fiyatlarında da elektrik meblağlarında da şu meşhur 5 müteahhidinizin, garantili işlerinde, köprülerinde, yollarında da Avro’yu 6,29 liraya sabitleyin. Buyurun, hodri meydan. Lakin Bay Kriz’in bunu yapamayacağını biliyorum. niye yapamaz biliyor musunuz? Isparta’yı karanlıkta bırakan, paralı otoyolları darphaneye çeviren, kent hastaneleri üzerinden, milletin sırtına kene üzere yapışan beşli çeteye, kıyamaz da ondan. Onların ödemesini, 16 lira yerine, 6 lira üzerinden yapamaz da ondan. bir daha de sorumlu muhalefet anlayışımız gereği, buradan iktidarı uyarıyorum: Derhâl bu saçmalığa son verin.

8 Mart Dünya İşçi Bayanlar Günü

Bugün; bol bol, düzmece gülüşler goreceğimiz, hamasi kelamlar duyup, içi boş vaatler dinleyeceğimiz bir gün… Bugün; her dakika, her saat, her gün yaşanan acı gerçeklerimizin, yalnızca bir günlüğüne hatırlanacağı gün… Bugün; 8 Mart Dünya İşçi Bayanlar Günü…Kutlu olsun… Bugünün bayanlar atfedilmesi bile temelinde bir hak arayışını, bir çabayı ve bir acıyı işaret eder. Bayanların yaşadığı önyargılar ve baskılar dünyanın her yerinde aynıyken verilen gayretler farklı mı? elbette değil. Çağdaş tarihe baktığımız vakit bayanları daima olarak bir şeyler için gayret ederken görürüz. örneğin aydınlanma ile yapılmaya başlanan insan haklarında bayanlara pek yer yoktur. İnsan denilen varlık erkekle bir tutulur yani kelam olan daima erkek ya da erkek haklarıydı…Kadınlar güya biyolojik olarak farklı, korunması, kollanması ve yönetim edilmesi, yönetilmesi farklı bir çeşit olarak kabul ediliyordu. Bayanların birinci savaşı işte tam olarak burada başladı. Evvel kendilerini insanlık ailesinin bir modülü olarak kabul ettirmek zorundaydılar…daha sonra bayanlar demokrasi için çaba etti. Hitler faşizminin en karanlık günlerinde Münih Üniversitesi’nde kendi hazırladığı broşürleri dağıtan Sophie Scholl ve ağabeyi Gestapo tarafınca yakalandı ve idam edildi…Hitler faşizmine itiraz ediyordu. Stalin’in Doğu Avrupa’yı ele geçirme planını da birinci olarak bayanlar itiraz etti… ABD’de ayrımcılığa ve ırkçılığa karşı başlatılan sivil haklar hareketinin kalbinde de bir daha bayanlar vardı…Nitekim, Berlin Duvarı yıkılırken, Kahire sokaklarında, Arap otokratlara isyan edilirken, İran’da çalınan seçimlere reaksiyon gösterilirken bir daha bayanlar ön saftaydı. Bu bayanlar birbirlerini hiç tanımadılar, birbirleriyle hiç karşılaşmadılar. Farklı vakit dilimlerinde farklı ülkelerde farklı kentlerde yaşadılar lakin aslında hepsi kardeşti. Zira, her biri tel bir şey için gayret etti. İnsanların onurlu bir yaşama kavuşması için uğraşıp hayatlarını tehlikeye attılar. Bedel ödemeyi göze aldılar. Biroldukça erkeğin ılıman iklim meyvesi üzere her mevsim çiçek dağıtmasının bilakis adeta sert ve soğuk iklimlerde ayakta kalan bir çınar karakterli ve dimdik durdular…Türk bayanın verdiği uğraş tahminen de dünyanın öbür hiç bir yerinde görülmedi. Zira, dünyadaki hem cinsleriyle birlikte Osmanlı’nın yıkılış periyodunda bayanlar hak çabasına başladı…İstanbul’un 93 Harbiden itibaren İstanbul ve Marmara Bölgesi’nin ekonomisini… götürenler bayanlar. Bunu ABD’li ve Avrupalı birer bayan gazeteciler söylüyor. Kendi özelinde ‘bahçe ekonomisi’ diyorlar… Takas üzerinden açların doyurulduğu, üstlerinin giydirildiği bir müddetç bu. Ve bugün burada beyazlar giymemize sebep olan Beyaz Konferanslar…

Türk bayanları tarihin hiç bir periyodunda hak arayışından ve çabasından vazgeçmedi. Ancak bizim en büyük talihimiz Cumhuriyet’imiz oldu… Top mermileri ıslanmasın diye kazağını mermilerin üzerine örten ve donarak şehit düşen Şerife Bacı’nın sırtında yükselen Cumhuriyetimiz…Hep tercih ettik. Daima tercih etmek zorunda bırakıldık. Ve daha sonra İstiklal Savaşı. Cep delik cepken delik. Şerife Bacı, kendi şehit oldu fakat silah taşıyan Zonguldak’tan yola çıkan, kıyıdan yola çıkan mermisi kucağında oğlu Hasan sırtında, Hasan mı mermi mi? Bir ana için ne kadar değerli ve ne kadar dehşetli bir tercih. Ve Hasan’ın üstündeki örtüyü merminin üzerine örten bir anne. Mermiyi teslim ettiğinde Hasan’ın donarak öldüğünü goren bir anne. Utanmandan ‘hiç bir şey yapmadınız’ diyorlar. Ayıp be ayıp. Bu ülkenin hanımının ayağının altını öpmelisiniz kereste adamlar! Utanmadan sıkılmadan hiç bir şeyi hak etmediğimizi söylüyorsunuz. Bu ülkenin bayanı her şeyi hak etti. Bileğinin, yüreğinin gücü, fedakarlığıyla, tercihlere zorlanmasıyla ve ailesini, ülkesini, milletini sağ ve ayakta tutmak için gösterdiği çaba ile hak etti. Bir kocaman kuyruklu palavra vardır. ‘Türk hanımı gayret etmedi’ diye haydi oradan be. Bunu söyleyenler o bayanların bu ülke için verdiği emeğin fitresini karşılayamazlar. Zekâtı fazla gelir. Emeklerinin fitresini karşılayamazlar.

“Onu unutturamadılar, unutturamayacaklar”

Osmanlı’nın küllerinden, büyük Türkiye Cumhuriyeti’ni yükselten, en büyük itici güç, hanımın toplumdaki yükünün, değişimi olmuştu. Türk hanımın gücünü goren, kıymetini anlayan ve hakkını teslim eden, bir çift mavi gözün ışığı, Türk bayanının umudu olmuştu. Gençlere bayanlara Atatürk’ü unutturmaya çalıştılar. Gençlere, bayanlara Atatürk’ün hakkında her türlü hakareti yaptılar fakat umarım duyarlar. İşte burada onu unutturamadılar. Unutturamayacaklar. Zira, o nitekim hakkı hakka teslim eden bir önderdi. Bayanları bütün kelamları o denli, burada taşımaya eşitlemeye yönelik kanunları çıkardı. Lakin Cumhuriyeti ise gençlere emanet etti. Bayanlar ve gençler. Onun için bütün hengame bizim üzerimizde oldu. Ve gençlerle Cumhuriyet’in ortasını, gençlerle Atatürk’ün ortasını açmaya çalıştılar lakin başaramadılar. Vizyon bu biçimde bir şey vefa bu biçimde bir şey.

İşte bu ışıkla, Türk bayanı; 1924 yılında, Tevhid-i Tedrisat kanunuyla, eğitim ömründe eşitliğe; 1926 yılında, Uygar Kanun’la, aile ve toplum ömründe eşitliğe; 1934 yılında, seçme ve seçilme hakkıyla, siyasi alanda eşitliğe; 1936 yılında, iş kanunuyla da çalışma ömründe eşitliğe kavuştu. İşte o mavi gözlü başkan. Hakkı hakka teslim etti. Yani bir fazlacaları üzere ben bir bayan olarak söylüyorum ancak eğitim, o Cumhuriyetin verdiği toplumsal adalet fırsat eşitliği bugün Atatürk’e yönelik en ağır tabirleri söyleyenleri, yazanları, Saray’da ağırlayanları da Saray’da ağırlar hale getiren o Cumhuriyet’tir. O fırsat eşitliğidir. Yani, şayet ben bugün, buradan, ulu Meclisimizin çatısı altında, sizlere seslenebiliyorsam, İzmit’in bir köyünden çıkıp; bir akademisyen, bir milletvekili, bir bakan ve bir siyasi parti genel lideri olarak, karşınızdaysam, bunu Cumhuriyetimize borçluyum. Benim üzere, bugün bu salonda bulunan sizler de Cumhuriyetimize borçlusunuz. Hatta; ‘keşke Yunanlılar galip gelseydi’ diyen, utanmazlar bile, Cumhuriyetimize borçlu! Ceddimizin muvaffakiyetlerini, milletimizin ona olan sevgisini, hazmedemeyen çapsızlar bile, Cumhuriyetimize borçlu! Oturdukları koltuktan yazdıkları, kelamda destanlar üzerinden, İstiklal kahramanlarımıza, hakaret eden hadsizler bile, Cumhuriyetimize borçlu!

Fakat; bayanların bahtını değiştiren, o büyük cumhuriyet vizyonumuzdan, bugün geldiğimiz nokta, maalesef içler acısı… Ben rastgele bir kayıt altına alınmayan mesken ziyaretleri yapıyorum. O ziyaretlerde bayanlarla bir ortaya geliyoruz. Bir kez epey genç evlenmiş kadınlar…’Ne istersin kızım’ dediğimde ‘oğlumun üniversiteyi kazanması için ders almasını sağlayın’ diyen kadınlar… Yani o göç esnasında, o mermi taşırken nasıl bir psikolojisi var ise bugün dünyanın şusuyuz, busuyuz diyenlerin bilakis o günkü hanımın fedakarlığı ve psikolojisinin haricinde yeni bir şey duymayan düşünmeyen bayanlar. Değişen hiç bir şey yok. Bugün biz tuzu kuru bayanlar onlar için fazlaca şey yapmak zorundayız. Kocasından şiddet nazarann kadınlar… Sarıldığın vakit ‘kaç yaşındasın kızım ya da oğlum’ söylemiş olduğiniz de 5-6 yaş civarında zannettiğiniz çocukların 11-12 yaşında çıktığı çocukların annesi bayanlar. Bir tanesi dedi ki,…’ kanımı satsam evvelden kıymetliydi artık mümkün mü, organı mı versem sanki kaç para eder.’ Ey sarayda yaşayanlar 5 maaş 10 maaş 11 maaş alan haramzadeler duyun… Dün size bizden biri diye ümit bağlayan bu bayanların ahında boğulacaksınız.

“Kadınlara ‘yokmuş gibi’ davranarak egolarını tatmin etmek istiyor”

100 yıl daha sonra bugün, Türkiye’de birileri; bayanların seslerini bastırmak istiyor. Siyasetten, iktisada, dinden, toplumsal hayata, her hususta; ‘bayanı’ özne yaparak, en temel haklarını tartışmak istiyor. Bayanlara ‘yokmuş gibi’ davranarak; zavallı egolarını tatmin etmek istiyor. Osmanlı’dan beri, Cumhuriyet’ten beri, bu topraklarda devam eden, bayan hakları hareketini, hanımın, ‘adını yok sayarak’ bitirmek istiyor. Üstelik; ülkemizi yöneten iktidar da bu zihniyete, çanak tutuyor. Bayanları, ‘vitrin süsü’ görüp, ötekileştirerek, çanak tutuyor. Her gün, karanlığa hapsolan bayanlar için, kılını kıpırdatmayarak çanak tutuyor. O kirli zihniyetin gazına gelip, bir gece birdenbire, İstanbul Sözleşmesi’ni yırtıp atarak, çanak tutuyor.

Bakın; biz burada, İstanbul Sözleşmesi’ni savunurken; sandılar ki, yalnızca bayanları savunduk. Biz burada, bayanların can güvenliği derken; sandılar ki, yalnızca bayanları koruduk. halbukiki, biz burada; hayatımızın tüm alanlarına, karabasan üzere çöken, bir berbatlığa karşı durduk. Kardeşi, eşi, dostu birbirine düşürmek isteyen, bir nahoşluğa karşı durduk. İnsanlığını kaybeden, bayanları hakir bakılırsan, bir kirli zihniyete karşı durduk. Ve kimse kusura bakmasın, dimdik durmaya da devam edeceğiz. Zira; 1923 yılında, kendine ilişkin, muzaffer bir devlet kuran bu millet, 2022 yılında, bunun gerisine düşemez! 1934 yılında, batılı ülkelerden bile evvel, bayanlara, seçme ve seçilme hakkı verebilen, bu cumhuriyet, 2022 yılında, bunun anısıyla yetinemez! 1997 yılında, hanımın başörtüsü gerisine saklanan, yasakçı zihniyet, 2022 yılında, bayanları hapsederek, kendini yine edemez! Şunu kimse unutmasın: Türkiye’nin büyümesi, Türkiye’nin zenginleşmesi, Türkiye’nin gelişmesi, Türk hanımın elindedir. Türk bayanı kuvvetli olursa, Türkiye de kuvvetli olur.” (ANKA)
 
Üst